Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju z tytułu odbywania podróży służbowej poza granicami kraju pracownikowi przysługuje m.in. dieta, która jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Wysokość diety jest uzależniona od państwa, do którego delegujemy pracownika, i wynika z załącznika do wskazanego rozporządzenia. Nie zawsze pracownik otrzyma jednak dietę w pełnej wysokości. Otóż wysokość diety jest uzależniona również od czasu trwania podróży służbowej. I tak, zgodnie z § 4 ust. 4 przywołanego rozporządzania, za niepełną dobę podróży, która trwa:
- do 8 godzin pracownikowi przysługuje 1/3 diety,
- ponad 8 do 12 godzin pracownikowi przysługuje 1/2 diety,
- ponad 12 godzin pracownikowi przysługuje dieta w pełnej wysokości.
Z kolei gdy podróż trwała pełną dobę pracownikowi przysługuje dieta w pełnej wysokości.
Pracodawcy, którzy nie są państwowymi lub samorządowymi jednostkami sfery budżetowej, mogą w przepisach prawa zakładowego zmodyfikować wskazane powyżej reguły, jednak w praktyce takie rozwiązanie nie występuje zbyt często.
§ 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia określa z kolei, w jaki sposób na wysokość należnej pracownikowi diety wpływa zapewnienie pracownikowi w trakcie podróży służbowej całodziennego bezpłatnego wyżywienia (tak jak ma to miejsce w stanie faktycznym opisanym w pytaniu). W przypadku diety krajowej taka okoliczność powodowałaby całkowite pozbawienie pracownika prawa do diety. W przypadku podróży służbowej poza granicami kraju zapewnienie pracownikowi wyżywienia powoduje wyłącznie zmniejszenie wysokości diety, bowiem rolą diety w tej sytuacji jest również zrekompensowanie pracownikowi innych drobnych wydatków, których w normalnej sytuacji pracownik by nie poniósł. Wobec powyższego pracownikowi przysługuje 25 % diety, ale nie diety w pełnej wysokości, lecz diety określonej według reguł wynikających z § 4 ust. 4 rozporządzenia. Zatem w stanie faktycznym przedstawionym w pytaniu, gdyby podróż trwała ponad 12 godzin, pracownikowi przysługiwałaby dieta w wysokości 42 Euro. Jednak z uwagi na to, że podróż trwała więcej niż 8 godzin, a mniej niż 12 pracownikowi przysługuje prawa wyłącznie do 1/2 diety (a więc 21 Euro). Z kolei zapewnienie pracownikowi w trakcie podróży całodziennego bezpłatnego wyżywienia powoduje, że pracownik zachowuje prawo wyłącznie do 25 % z przysługującej mu faktycznie diety.
Zobacz szkolenia: