Skopiuj link
Żądanie podniesione przez pracownika nie znajduje podstaw w obowiązującym porządku prawnym. Przede wszystkim prawo pracownika do ekwiwalentu powstaje w momencie rozwiązania stosunku pracy. W tej dacie uprawnienie pracownika do udzielenia mu urlopu wypoczynkowego przekształca się w uprawnienie pieniężne (czyli prawo do ekwiwalentu). Zmiana charakteru uprawnienia dotyczy przysługującego pracownikowi w dacie rozwiązania stosunku pracy urlopu wypoczynkowego, do którego pracownik mógł nabyć prawo w innym roku, niż rok ustania stosunku pracy, tak jak to wskazano w treści pytania. Nie zmienia to jednak faktu, że do ustalenia wysokości świadczenia należnego pracownikowi będziemy stosować uregulowania obowiązujące w chwili ustania stosunku pracy (a więc przede wszystkim współczynnik urlopowy ustalony dla 2013 r.), nawet jeżeli wypłacamy ekwiwalent za urlop, do którego pracownik nabył w latach ubiegłych.
Odnośnie wpływu obniżenia wynagrodzenia w stosunku do wynagrodzenia, do którego był uprawniony w latach 2010 i 2011, na wysokość świadczenia należnego pracownikowi, należy zaznaczyć, że reguły ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy określa precyzyjnie § 16 i nast. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. Nr 2, poz. 14 ze zmianami oraz z 2009 r. Nr 174, poz. 1353). Ustalając wysokość tego świadczenia, pracodawca będzie musiał uwzględnić zmienne składniki wynagrodzenia przysługujące w dłuższym okresie czasu. Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w średniej wysokości z tego okresu. Natomiast składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu. Brak jest zatem podstaw do uwzględnienia żądań pracownika, a potencjalna skarga do PIP nic w tym zakresie nie zmieni.
Zobacz szkolenia: