W nowej interpretacji najistotniejsze znaczenie ma konieczność ustalenia ilości prądu zużytego przez pracownika na ładowanie służbowego samochodu hybrydowego. Rok wcześniej Dyrektor KIS wydał odmienną interpretację, jednak wtedy stan faktyczny sprawy wskazywał, że pracodawca wypłaca pracownikowi w tym zakresie stałą, zryczałtowaną kwotę.

Wnioskodawca opisał, iż samochód hybrydowy został przekazany pracownikowi etatowemu w celu wykonywania obowiązków służbowych. Samochód będzie można tankować benzyną oraz ładować prądem. „W przypadku prądu, możliwe będzie skorzystanie z miejsca ładowania pojazdu w miejscu pracy Wnioskodawcy, na ulicy, gdzie znajdować się będzie ładowarka a także na stacji paliw gdzie umiejscowione są stacje ładowania prądem elektrycznym. W każdym z tych przypadków zostanie wystawiona faktura przez sprzedawcę benzyny lub prądu na rzecz firmy, w której pracuje Podatnik, co jest standardową formą rozliczenia zakupu takich towarów w przypadku pojazdów służbowych. […] Wnioskodawca przewiduje ładowanie pojazdu w domu poprzez podłączenie go do gniazdka np. wieczorem lub w nocy. Wnioskodawca planuje ładowanie pojazdu na cele służbowe tzn. zamierza obciążyć takim kosztem swojego pracodawcę, na co już otrzymał zgodę. Ładowanie pojazdu odbywać się będzie przy udziale licznika prądu zamontowanego przy gniazdku, które ładować będzie pojazd. Licznik może przybrać formę zarówno urządzenia wpinanego w gniazdko (pomiędzy gniazdkiem a wtyczką ładującą pojazd) jak i rozdziału sieci energetycznej (z dodatkowym licznikiem z zakładu energetycznego). Licznik prądu (w obu ze wskazanych w zdaniu poprzednim rozwiązań) zapewniać będzie możliwość dokładnego określenia zużytego prądu niezbędnego do naładowania pojazdu na cele służbowe. Podatnik zsumuje łączną ilość zużytego prądu do ładowania pojazdu w ciągu miesiąca kalendarzowego na cele służbowe, przygotuje zestawienie wg wzoru otrzymanego od pracodawcy i dalej przekaże je do pracodawcy celem uzyskania zwrotu za ładowanie pojazdu własnym prądem do celów służbowych. Kalkulacja i koszt zużytego prądu wynikać będzie z faktury, którą Podatnik otrzyma z zakładu energetycznego za cały zużyty prąd. Na tej podstawie pracodawca ma zwrócić Podatnikowi dokładny koszt zużytego prądu na cele służbowe tj. na podstawie przygotowanego zestawienia poniesionych kosztów na ładowanie pojazdu służbowego.”

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie świadczenia otrzymywane przez pracownika od pracodawcy stanowią przychód ze stosunku pracy. W tym katalogu będzie także mieścił się ekwiwalent za prąd zużyty do ładowania samochodu służbowego. Będzie on jednak podlegał zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. „Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku po spełnieniu łącznie następujących warunków:

• ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
• kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
• narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
• narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Zgodnie z definicją słownikową ekwiwalent oznacza rzecz zastępującą inną rzecz o równej wartości, odpowiednik, równoważnik (Współczesny słownik języka polskiego, Dunaj B. Warszawa 2007).”

Zatem ekwiwalent nie zawsze będzie oznaczał zwrot faktycznie poniesionych wydatków przez pracownika. Jako kwotę ekwiwalentu można przyjąć z góry określoną sumę, która spełni przesłanki warunkujące uznanie jej za ekwiwalent.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy ekwiwalent spełniać będzie wskazane przesłanki, a więc będzie wypłacany w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracownika wydatkom na energię elektryczną zużywaną w celu ładowania samochodu stanowiącego własność pracodawcy to wypłacany pracownikowi ekwiwalent będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

„Wobec powyższego otrzymany przez pracownika od pracodawcy zwrot kosztów ładowania pojazdu hybrydowego prądem w miejscu zamieszkania pracownika, będzie stanowił dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy.”

Co więcej warto zwrócić uwagę, że w analizowanej sprawie pracownik nie będzie uzyskiwał realnego przysporzenia, a jedynie zwrot wydatków, które uprzednio poniósł w interesie pracodawcy.

(interpretacja indywidualna sygn. 0112-KDIL2-1.4011.1117.2021.1.MKA)