Zgodnie z przywołaną regulacją, w przypadku, gdy został wydany prawomocny wyrok przywracający pracownika do pracy lub zasądzający na jego rzecz odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia, bez winy pracownika (art. 53 KP) – pracodawca jest obowiązany uzupełnić treść wydanego mu uprzednio świadectwa pracy o dodatkową informację o tym orzeczeniu. Przedmiotową wzmiankę zamieszcza się na żądanie pracownika (zob. § 5 ust. 3 rozporządzenia). W omawianym przypadku pracownik nie otrzymuje więc nowego świadectwa pracy. W obiegu pozostaje świadectwo pracy, które wydał mu pracodawca w związku z wadliwym rozwiązaniem umowy o pracę, przy czym pracownik może żądać zamieszczenia w nim wspomnianej wzmianki.
Natomiast w przypadku, gdy zapadł prawomocny wyrok przywracający pracownika do pracy lub zasądzający na jego rzecz odszkodowanie, w związku z bezprawnym rozwiązaniem umowy o pracę przez pracodawcę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 KP) – pracodawca jest zobowiązany wydać nowe świadectwo pracy, w którym powinien podać, że umowa o pracę została rozwiązana za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę, odwołując się przy tym do art. 97 § 3 KP (zob. § 5 ust. 4 rozporządzenia). Tego rodzaju fikcja prawna służy ochronie interesu pracownika, który nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji wynikających z faktu rozwiązania umowy o pracę w trybie natychmiastowym, które zostało uznane przez sąd za wadliwe. Dzięki temu pracownik ten będzie mógł kolejnym swym pracodawcom okazywać świadectwo, z którego będzie wynikał inny („korzystniejszy”) tryb rozwiązania umowy o pracę. W opisywanym przypadku pracodawca wydaje nowe świadectwo pracy „z urzędu”, czyli bez wniosku pracownika, do trzech 3 dni od uprawomocnienia się orzeczenia sądu pracy w danej sprawie. Wydając nowe świadectwo pracy pracodawca zobowiązany jest jednocześnie usunąć z akt osobowych pracownika i zniszczyć poprzednio wydane świadectwo pracy.
Powyższe wyjaśnienia można przedstawić w następujący sposób: