Skopiuj link
Podmiot odbierający świadectwo pracy
Rozporządzenie powtarza przyjętą przez rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz. U. z 1996 r., nr 60, poz. 282 z późn. zm.), zwanego dalej starym rozporządzeniem, zasadę, iż pracodawca wydaje świadectwo pracy bezpośrednio pracownikowi albo osobie upoważnionej przez pracownika. Przy czym rozporządzenie dodatkowo określa formę w jakiej powinno zostać udzielone pełnomocnictwo. Zgodnie z § 3 zd. 2 rozporządzenia upoważnienie może być dostarczone pracodawcy w postaci papierowej lub elektronicznej. Takiego zastrzeżenia nie znajdziemy w starym rozporządzeniu.
Termin wydania świadectwa pracy
Art. 97 § 1 – § 13 k.p., w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz. U. z 2016 r., poz. 2255), stanowi, iż w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Jednakże na wniosek pracownika, z którym nawiązano kolejny stosunek pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku.
Termin „niezwłocznie” doprecyzowuje § 4 rozporządzenia. Z przepisu wynika, iż niezwłocznie oznacza „w dniu, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy”. Równocześnie przepis zastrzega, iż jeżeli z przyczyn obiektywnych wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w w/w terminie nie jest możliwe, pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu wspomnianego terminu przesyła świadectwo pracy pracownikowi lub osobie upoważnionej.
Tryb wydania świadectwa pracy
Zgodnie z dotychczas obowiązującymi przepisami, w przypadku niemożności przekazania świadectwa pracy bezpośrednio pracownikowi lub osobie upoważnionej, świadectwo pracy winno zostać przesłane zainteresowanemu za pośrednictwem poczty albo doręczone w inny sposób.
Novum stanowi dookreślenie podmiotu, za pośrednictwem którego świadectwo pracy winno zostać przesłane uprawnionemu w razie braku możliwości przekazania mu bezpośrednio świadectwa pracy. Rozporządzenie przewiduje, iż świadectwo pracy winno zostać przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1113, 1250, 1823 i 1948) albo doręczone w inny sposób. W ten sposób ustawodawca wyeliminował wątpliwości co do podmiotu, za pośrednictwem którego świadectwo pracy może zostać przesłane pracownikowi lub osobie upoważnionej.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta