Przychodem pracownika ze stosunku pracy są co do zasady wszystkie świadczenia przekazywane pracownika przez pracodawcę. Obejmują one nie tylko świadczenia pieniężne, ale także świadczenia niepieniężne i przekazywane w naturze. Wynika to z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla ustalenia przychodu uzyskanego do przez pracownika należy zsumować wszystkie świadczenia otrzymane przez pracownika w danym okresie rozliczeniowym (najczęściej w miesiącu). O ile ustalenie wartości świadczeń wypłacanych pracownikowi w formie pieniężnej nie rodzi szczególnych trudności, to inaczej sytuacja wygląda w przypadku świadczeń niepieniężnych i tych przekazywanych w naturze.

Ustawodawca określił sposoby ustalania wysokości takich świadczeń w art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle tego przepisu, wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast w przypadku transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie przepisów art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych [ustalanie cen transferowych] i art. 23p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych [metody weryfikacji cen transferowych] (art. 11 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Transakcjami kontrolowanymi są identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.