Osoba pozostająca w stosunku pracy podlega obowiązkowo:
- ubezpieczeniu emerytalnemu (art. 6 ust.1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, dalej: u.s.u.s.),
- ubezpieczeniu rentowemu (art. 6 ust.1 pkt 1 u.s.u.s.),
- ubezpieczeniu chorobowemu (art. 11 ust.1 u.s.u.s.),
- ubezpieczeniu wypadkowemu (art. 12 ust.1 u.s.u.s.).
W przypadku zbiegu kliku tytułów do ubezpieczenia w postaci stosunku pracy, pracownik podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z każdego z tych tytułów, gdyż stosunek pracy jest tytułem ubezpieczeniowym bezwzględnym, czyli takim, który nie może zostać zwolniony z obowiązku ubezpieczenia.
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonych z tytułu stosunku pracy stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Ustalając podstawę wymiaru składek nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków. (art. 18 ust. 1-3 u.s.u.s., art. 4 ust. 5 u.s.u.s., art. 20 u.s.u.s.).