Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika stanowi jeden ze sposobów ustania stosunku pracy. Pracodawca, który chce z niego skorzystać musi spełnić szereg okoliczności określonych przez ustawodawcę. Jedną z nich jest zachowanie terminu, w jakim może powołać się na okoliczność uzasadniającą rozwiązanie umowy w tym trybie.

Zgodnie z art. 52 § 2 rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. Ustawodawca w ten sposób zabezpiecza pracownika przed utrzymywaniem go w stanie niepewności co do dalszego trwania stosunku pracy. „Termin miesięczny ma charakter zawity, a zatem nie może ulec przywróceniu. Ewentualne zwolnienie pracownika dokonane z przekroczeniem wskazanego terminu będzie wadliwe. […] Złożenie oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika z przekroczeniem ustawowego terminu sprawia, że jest ono wprawdzie skuteczne i prowadzi do ustania umowy o pracę, ale jednocześnie jest kwalifikowane jako złożone z naruszeniem przepisów, co implikuje powstanie po stronie pracownika roszczeń wymienionych w art. 56 § 1 KP [kodeksu pracy], a ich nieuwzględnienie przez sąd z uwagi na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego może nastąpić tylko w wyjątkowych przypadkach (zob. wyr. SN z 18.9.2008 r., II PK 28/08, Legalis)” (Kodeks pracy. Regulacje Covid-19 w prawie pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Arkadiusz Sobczyk).

Miesięczny termin na złożenie oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia rozpoczyna bieg od powzięcia wiadomości przez pracodawcę lub zawiadomienia o przyczynie uzasadniającej to rozwiązanie osoby lub organu zarządzającego zakładem w imieniu pracodawcy albo innej wyznaczonej osoby upoważnionej do dokonywania w imieniu pracodawcy czynności prawnych z zakresu prawa pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2000 r., sygn. akt I PKN 590/99).

Uzyskanie przez pracodawcę wiadomości o okolicznościach uzasadniających rozwiązanie umowy oznacza uzyskanie wiadomości na tyle wiarygodnych, że uzasadnione jest przekonanie pracodawcy o nagannym zachowaniu się pracownika i to w stopniu usprawiedliwiającym niezwłoczne rozwiązanie umowy o pracę (wyrok Sądu Najwyższego z 21 października 1999 r., sygn. akt I PKN 318/99),

Jeżeli okoliczności uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 Kodeksu pracy wystąpiły w kilku kolejnych dniach, to termin z art. 52 § 2 Kodeksu pracy rozpoczyna bieg od dowiedzenia się przez pracodawcę o ostatniej z tych okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z 11 czerwca 1997 r., sygn. akt I PKN 202/97).