Urlop bezpłatny w podstawie wymiaru zasiłku

Urlop bezpłatny jest okresem usprawiedliwionej nieobecności w pracy, a w przypadku rozpatrywania podstawy wymiaru, wynagrodzenie za dany miesiąc należy uzupełnić lub wyłączyć  z podstawy zgodnie z zasadami wskazanymi przez ustawodawcę.

Podstawę wymiaru zasiłku ustala się z okresu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc w którym powstała niezdolność do pracy. Oczywiście w przypadku, gdy miesięcy poprzedzających chorobę pracownika jest mniej, należy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie wyliczone z pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia u pracodawcy, u którego pracownik jest zatrudniony w trakcie powstałej niezdolności do pracy.

Jeżeli w danym miesiącu pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych, wynagrodzenie za ten miesiąc należy uzupełnić do kwoty jaką ubezpieczony uzyskałby gdyby przepracował wszystkie robocze dni miesiąca. Sposób dokonania tego uzupełnienia zależy od tego, czy pracownik otrzymuje w skali miesiąca stałe wynagrodzenie, czy wynagrodzenie zmienne. W przypadku stałego wynagrodzenia, do podstawy wymiaru zasiłku należy przyjąć kwotę jaką ubezpieczony otrzymuje zgodnie z zawartą umową o pracę. Dla osób, które otrzymują wynagrodzenie zmienne, kwotę otrzymanego w danym miesiącu wynagrodzenia za dni przepracowane należy podzielić przez liczbę tych dni i pomnożyć przez liczbę dni roboczych jakie przepracowałyby, gdyby nie chorowały.

Może się jednak zdarzyć, że ubezpieczony rozchoruje się w pierwszym dniu po powrocie z długotrwałej nieobecności, jaką jest urlop bezpłatny i nie przepracuje ani jednego dnia. W sytuacji gdy przysługuje mu wynagrodzenie stałe, do podstawy wymiaru należy przyjąć kwotę zgodną z umową o pracę. Jeżeli otrzymuje wynagrodzenie zmienne, wówczas z uwagi na fakt iż nie otrzymał żadnego wynagrodzenia, które podlegałoby uzupełnieniu, należy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikom na takim samym lub podobnym stanowisku.

Podstawa prawna:

• art. 37 ust.2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1368 z późń. zm.);
• ust 290 i 292 komentarza do ustawy zasiłkowej.