Ubezpieczenie zdrowotne członków rodziny – definicja osoby ubezpieczonej

W świetle postanowień przywołanej ustawy osobą ubezpieczoną jest:
 

1. osoba posiadająca obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), zamieszkująca na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA),
2. osoba nieposiadająca obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy w celu wykonywania pracy, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony z wyłączeniem zezwolenia udzielonego na podstawie art. 53a ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zgody na pobyt tolerowany lub osoby, która uzyskaław Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą albo korzystającej z ochrony czasowej na jej terytorium,
3. osoba nieposiadająca obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), legalnie zamieszkująca na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).
4. osoba posiadająca obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), niezamieszkująca na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), jeżeli podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest objęta:

a) ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

b) ubezpieczeniem społecznym rolników na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Przy ustaleniu miejsca zamieszkania należy brać pod uwagę treść art. 25 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Z kolei z miejscem zamieszkania z zamiarem stałego pobytu będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy wystąpią okoliczności, na podstawie których możliwe jest wyciągnięcie wniosku, że określona miejscowość jest głównym ośrodkiem spraw życiowych osoby ubezpieczonej.

W przypadku dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską miejscem zamieszkania jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom, mającym osobne miejsce zamieszkania, to miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa właściwy sąd opiekuńczy.

Miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna.
Pamiętać należy, że zgodnie z art. 26 – 28 Kodeksu cywilnego można posiadać tylko jedno miejsce zamieszkania.