Skopiuj link
Potrącenia dokonywane na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych winny być dokonywane z zachowaniem zasad określonych w art. 87 kodeksu pracy, a więc w pierwszej kolejności oraz do wysokości 3/5 wynagrodzenia pracownika.
W art. 88 § 1 kodeksu pracy ustawodawca przewidział okoliczności, kiedy pracodawca nie może dokonywać potrąceń z wynagrodzenia za pracę na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych poza postępowaniem egzekucyjnym. Dzieje się tak w przypadku, gdy łącznie spełnione są następujące przesłanki:
- świadczenia alimentacyjne mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli,
- łączna suma, która może zostać potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie wszystkich należności alimentacyjnych.
Ponadto pracodawca nie może potrącić z wynagrodzenia za pracę wierzytelności na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych bez postępowania egzekucyjnego, jeśli wynagrodzenie za pracę zostało już zajęte w trybie egzekucji sądowej albo administracyjnej.
Pracodawca dokonuje potrącenia na wniosek wierzyciela, na podstawie przedłożonego tytułu wykonawczego (art. 88 § 2 kodeksu pracy). Wniosek ma dla pracodawcy charakter wiążący. Wskazuje na to użyty w art. 88 § 1 i 2 kodeksu pracy zwrot „pracodawca dokonuje”.
W omawianych okolicznościach pracodawca pełni rolę organu egzekucyjnego. W konsekwencji ciąży na nim obowiązek przekazania pracownikowi informacji na piśmie o zajęciu wynagrodzenia, osobie wierzyciela, tytule wykonawczym i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz przekazywaniu potrąconego wynagrodzenia wierzycielowi.
