Skopiuj link
Z uwagi na fakt, że pożyczka ma charakter zwrotny, nie powoduje powstania u pracownika przychodu ze stosunku pracy. Warunkiem jest jednak to, aby warunki jej uzyskania były dla całej załogi jednakowe. Pożyczki nie muszą być jednakowo oprocentowane dla wszystkich korzystających z tej usługi oferowanej przez ZFŚS.
„Należy podkreślić, że samo udzielenie pożyczki przez zakład pracy nie stanowi przychodu dla pracownika. Ze swej istoty umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (art. 720 kodeksu cywilnego). Jednakże brak określenia przez ustawodawcę w Kodeksie cywilnym odpłatności, jako koniecznego elementu pożyczki nie jest jednoznaczne z uzyskaniem przez pożyczkobiorcę przychodu z tytułu nie naliczonych w pełnej wysokości odsetek od udzielonej mu niskooprocentowanej pożyczki. W przypadku, gdy strony w umowie zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek lub też ustaliły odsetki mniejsze aniżeli stosowane przez instytucje bankowe, a zasady takie są stosowane wobec wszystkich pracowników, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia.” (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, IBPBII/1/415-715/10/MK).
Istnieje jednak okoliczność, która spowoduje, że wartość pożyczki udzielonej z ZFŚS będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Zadzieje się tak, gdy pracodawca podejmie decyzję o umorzeniu pożyczki, choćby w części.
Na marginesie warto dodać, że jeżeli już na etapie udzielania pożyczki pracodawca ma podstawy, aby stwierdzić, że pracownik znajduje się w na tyle trudnej sytuacji, że może to spowodować kłopoty z jej spłatą, a w konsekwencji konieczność jej umorzenia, może zdecydować o przyznaniu mu zapomogi. Od 1 stycznia 2018 r. zwolnione z podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci sfinansowane:
- z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
- z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł (art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Administracja skarbowa uznaje za zdarzenie losowe nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenie wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności, np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu.