Skopiuj link
Nie ulega wątpliwości, że tego rodzaju świadczenia uzyskiwane przez zleceniobiorcę stanowią dla niego przychód. Z uwagi na charakter umowy łączącej strony źródłem tego przychodu jest działalność wykonywana osobiście, a nie stosunek pracy. Z tego też względu, w takiej sytuacji nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie, z którym zwolniona z podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.
Wobec powyższego zastosowanie znajdą ogólne zasady. Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość środków przekazywanych przez zleceniodawcę na pokrycie czesnego powinna być traktowana tak samo jak wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu wykonywanej umowy zlecenie i na takich samych zasadach opodatkowana.
Warto jednak zwrócić uwagę, że przychody osiągane przez podatników, którzy nie ukończyli jeszcze 26. roku życia z tytułu umowy o pracę, stosunku służbowego, umowy zlecenia, umowy o praktykę absolwencką, czy odbywania stażu uczniowskiego są wolne od opodatkowania do kwoty nie przekraczającej 85 528 zł. Zatem w przypadku, gdy zleceniobiorcą, który uzyskuje świadczenie w postaci współfinansowania kosztów studiów, jest osoba, która nie ukończyła 26 roku życia, to w takim przypadku będzie miał zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak zwaną „ulgę dla młodych” stosuje się bowiem do wszelkich przychodów z tytułów, o których mowa w tym przepisie. W takiej sytuacji wartość świadczenia uzyskiwanego przez zleceniobiorcę w postaci pokrycia kosztów studiów nie będzie podlegać opodatkowaniu.