Skopiuj link
Wizerunek jest również traktowany jako dana osobowa pracownika i jako taki podlega ochronie. Wskazane powyżej akty prawne nie przewidują, aby wizerunek pracownika mógł być przetwarzany na podstawie przepisu prawa. Ani na etapie rekrutacji, ani już w trakcie trwania stosunku pracy pracodawca nie może wymagać od pracownika przedstawienia swojego zdjęcia lub udostępnienia wizerunku w innej formie. Zatem jedyną drogą dla pracodawcy, który chciałby skorzystać z wizerunku pracownika na przykład w celu umieszczenia fotografii na stronie internetowej, jest uzyskanie od niego zgody.
Taka zgoda musi być dobrowolna i wyrażona w sposób wyraźny. Nie może być zatem dorozumiana czy nawet domniemana z innego oświadczenia złożonego przez pracownika, ani z samego faktu zawarcia umowy o pracę. Odmowa pracownika w tym zakresie nie może się wiązać dla niego z negatywnymi konsekwencjami.
Oczywiście trzeba również rozważyć wyjątki od generalnej zasady, w których pracodawca może korzystać z wizerunku pracownika bez jego zgody. Przede wszystkim wykonywanie niektórych zawodów czy świadczenie pracy danego rodzaju wymaga wykorzystania wizerunku pracownika, choćby ze względu na zachowanie bezpieczeństwa czy prawidłową identyfikację osób. Będzie to między innymi dotyczyło zawodów, w których istnieje obowiązek wynikający z przepisu prawa posługiwania się legitymacjami służbowymi czy innego rodzaju identyfikatorami. Niezależnie od powyższego nie można zapominać o regulacji dotyczącej ochrony wizerunku wynikającej z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na podstawie tych przepisów ustawodawca dopuszcza możliwość rozpowszechniania wizerunku bez zgody zainteresowanego dla dwóch kategorii podmiotów:
- osób powszechnie znanych, jeżeli wizerunek utrwalono w związku z pełnieniem przez nich funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych;
- osób stanowiących jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.
