Skopiuj link
Zgodnie z art. 87 § 5 Kodeksu pracy dodatkowe wynagrodzenie roczne podlega egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości, a zatem dopuszczalność dokonania z dodatkowego wynagrodzenie rocznego potrącenia (gdy przedmiotem zajęcia są sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych) nie podlega ograniczeniom, o którym mowa w art. 871 § 1 Kodeksu pracy. Przepis ten nie znajduje jednak zastosowania, jeśli przedmiotem potrącenia są sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne. W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 871 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, w świetle którego wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Jeśli wskutek dokonanego potrącenia z dodatkowego wynagrodzenia rocznego pracownik otrzymał je w wysokości niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę to należy uznać, że potrącenie było bezpodstawne. Jest to o tyle niebezpieczne spostrzeżenie, iż art. 282 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy uznaje dokonywanie bezpodstawnych potrąceń z wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny od 1000 do 30 000 zł. Złożenie przez pracownika skargi może zatem skutkować wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie.
Aby wybrnąć z tej dość niekomfortowej sytuacji wskazane jest wystąpienie z wnioskiem do komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne o wyrażenie przez niego zgody na zmniejszenie kwoty potrącenia ze świadczenia, którego pracownik jeszcze nie otrzymał. O ile przedstawimy komornikowi okoliczności popełnionego przez nas błędu, nie powinniśmy mieć problemów z uzyskaniem jego zgody na przywrócenie stanu zgodnego z prawem, tj. zbilansowanie niesłusznie dokonanego potrącenia z jego odpowiednim zmniejszenie w następnym miesiącu.
Podjęcie takich działań nie uchyli faktu popełnienia przez nas błędu, który ustawa uznaje za wykroczenie. Trzeba jednak pamiętać, że art. 33 § 3 Kodeksu wykroczeń wśród okoliczności łagodzących (odpowiedzialność sprawcy wykroczenia) wymienia przyczynienie się lub staranie się sprawcy o przyczynienie się do usunięcia szkodliwych następstw swego czynu. W tym stanie rzeczy wniosek do komornika, który powinien spotkać się ze zrozumieniem, może sprawić, że organ prowadzący postępowanie w sprawie o wykroczenie uzna za wystarczające zastosowanie wobec sprawcy wykroczenie środków oddziaływania wychowawczego, np. pouczenia bądź ostrzeżenia.
Aktualna Promocja: