Zgodnie z treścią art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych prawo m.in. do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej przedawnia się, jeżeli zadłużenie, którego wysokość przekracza 1% minimalnego wynagrodzenia za pracę, nie zostanie uregulowane w ciągu 6 miesięcy od dnia wypadku lub od dnia złożenia wniosku o przyznanie tych świadczeń z tytułu choroby zawodowej.

Należy przyjąć, że przedawnienie „oznacza brak możliwości dochodzenia roszczenia o ustalenie nabycia prawa do świadczenia i jego wypłatę za okres wsteczny, tj. „od dnia wypadku lub dnia złożenia wniosku o przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej” (Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Komentarz, red. dr hab. Krzysztof Walczak).

Zgodnie jednak z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 11 marca 2015 r. (III UK 149/14) bieg terminu przedawnienia prawa do jednorazowego odszkodowania ulega zawieszeniu, jeżeli w tym sześciomiesięcznym terminie wnioskodawca wszczął postępowanie sądowe lub administracyjne, zmierzające do ustalenia precyzyjnej kwoty zaległości składkowych (w tym również zmierzające do ustalenia okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu). Zawieszenie biegu terminu przedawnienia prawa do jednorazowego odszkodowania trwa do czasu prawomocnego zakończenia tych postępowań.