Skopiuj link
W myśl art. 29-30 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t.: Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512, Nr 225 ze zm.) zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego lub w okresie urlopu wychowawczego:
- urodziła dziecko,
- przyjęła na wychowanie dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – w wieku do 10 roku życia i wystąpiła do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie jego przysposobienia,
- przyjęła dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – w wieku do 10 roku życia, na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej.
Do zasiłku tego ma także prawo pracownica, z którą umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy uległa przedłużeniu do dnia porodu.
Zasiłek macierzyński przysługuje także z tytułu urodzenia dziecka po ustaniu zatrudnienia w przypadku, gdy nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę w okresie ciąży:
- wskutek likwidacji bądź ogłoszenia upadłości pracodawcy,
- w wyniku naruszenia przepisów prawa, stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu.
W przypadku gdy rozwiązanie umowy o pracę w okresie ciąży miało miejsce wskutek likwidacji bądź ogłoszenia upadłości pracodawcy i pracownicy nie zapewniono innego zatrudnienia, do dnia porodu przysługuje jej zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Prawo do zasiłku macierzyńskiego z tytułu przyjęcia na wychowanie przysługuje nie tylko ubezpieczonej, ale także ubezpieczonemu, który przyjmuje dziecko w wieku do 7 lub odpowiednio 10 roku życia na wychowanie i występuje do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie jego przysposobienia albo przyjmuje na wychowanie dziecko w takim wieku w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej.
Zobacz szkolenia:
