Pracodawca, który uzna, że jest to niezbędne z punktu widzenia ochrony jego interesów, może zadecydować o zwolnieniu pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Oświadczenie woli pracodawcy powinno ono zostać złożone w taki sposób, aby jego treść nie budziła wątpliwości co do intencji składającego oświadczenie. To uprawnienie przysługuje zarówno wtedy, gdy to pracodawca jest inicjatorem rozwiązania stosunku pracy, ale także wtedy, gdy oświadczenie o wypowiedzeniu złoży pracownik.

Pracownikowi zwolnionemu z obowiązku świadczenia pracy przysługuje prawo do pełnego wynagrodzenia za pracę. Przepis art. 36² kodeksu pracy stanowi bowiem wyjątek od wyrażonej w art. 80 kodeksu pracy zasady, iż wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. W okresie wypowiedzenia pracownik nadal pozostaje w zatrudnieniu. Do definitywnego rozwiązania umowy o pracę dochodzi dopiero po upływie okresu wypowiedzenia.

Zwolnienie z obowiązku wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia nie powoduje ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Wynika to z art. 92 kodeksu pracy i art. 6 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Pracownik podlega bowiem obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia rozwiązania umowy o pracę. Dlatego też, w razie choroby pracownika w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w trakcie wypowiedzenia,  należy ustalić jego prawo do wynagrodzenia za czas choroby, a następnie do zasiłku chorobowego do dnia rozwiązania umowy o pracę. Wypłaca go ZUS albo pracodawca, jeśli jest zobowiązany do wypłaty zasiłków.