Skopiuj link
Zgodnie z art. 92 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Do okresu 33 dni lub odpowiednio 14 dni wlicza się okresy niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie oraz okresy, za które pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia z przyczyn określonych w art. 14 – 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. z 2010 r. Dz. U. Nr 77, poz. 512 ze zm.).
Jeżeli w ciągu roku kalendarzowego pracownik podejmie dodatkowe zatrudnienie, do okresu 33 dni lub odpowiednio 14 dni niezdolności do pracy, w którym zachowuje prawo do wynagrodzenia, wliczone zostają również okresy wypłaty tego wynagrodzenia przed podjęciem dodatkowego zatrudnienia.
Zatem Pana pracownik w okresie od 14 do 19 listopada (6 dni) powinien otrzymywać wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy, w dniu 19 listopada upływa 33 dni, za które pracownik w danym roku kalendarzowym zachowuje prawo do wynagrodzenia (zwolnienie od 18.06 do 14.07 trwało 27 dni). Od 20 listopada pracownik u obydwu pracodawców nabył prawo do zasiłku chorobowego, oczywiście o ile nie ma ukończonego 50 roku życia. Dla 50-latka zasadę powyższą stosuje się analogicznie po upływie 14 dni zwolnienia lekarskiego.
Zobacz szkolenie:
