Prawo do jednorazowego odszkodowania w związku z zawałem serca

Zgodnie przepisem art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (j.t.: Dz. U. 2015 r., poz. 1242 ze zm.) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych. Zawał serca jest związany z chorobą samoistną, zatem tylko w wyjątkowych okolicznościach będzie uznany za skutek przyczyny zewnętrznej. W utrwalonym już orzecznictwie przyjmuje się, że do tych szczególnych okoliczności można zaliczyć nadmiernym wysiłek lub stres, brak odpoczynku w trakcie prac wyjątkowo intensywnych bądź zignorowanie przez pracodawcę treści zaświadczenia zawierającego przeciwskazanie do wykonywania określonej pracy i nakazanie wykonania właśnie tego rodzaju pracy. Jednocześnie sądy wielokrotnie też wskazywały, że wykonywanie zwykłych czynności nie może stanowić przyczyny zewnętrznej zawału serca, bowiem sama praca nie może stanowić przyczyny zewnętrznej. Za zewnętrzną przyczynę zawału serca nie może być uznany każdy wysiłek związany z normalnie wykonywaną pracą, gdyż doprowadziłoby to do wniosku, że wykonywanie każdej pracy stanowi przyczynę zewnętrzną, a w konsekwencji, że do uznania zawału mięśnia sercowego za wypadek przy pracy wystarczające byłoby ustalenie, iż powstał on w godzinach pracy, nawet przy wykonywaniu zwykłych obowiązków służbowych.