W przedstawionym stanie faktycznym przedmiotem zajęcia komorniczego są sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne. Zatem w tej sytuacji potrącenia należy dokonać do wysokości połowy wynagrodzenia. Przy dokonywaniu potrąceń tego rodzaju kwotą wolną od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych). Wątpliwość wyrażona w pytaniu wynika z brzmienia art. 87 § 8 Kodeksu pracy, w świetle którego „potrąceń należności z wynagrodzenia pracownika w miesiącu, w którym są wypłacane składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, dokonuje się od łącznej kwoty wynagrodzenia uwzględniającej te składniki wynagrodzenia”. Bardzo powszechna praktyka polega na sumowaniu w oparciu o wskazany przepis wszelkich świadczeń otrzymywanych przez pracownika w danym miesiącu i następnie ustaleniu kwoty wolnej od potrąceń. Taka praktyka jest jednak nieprawidłowa, jeśli świadczenia wypłacane pracownikowi stanowią odrębne świadczenia ze stosunku pracy przysługujące z różnych tytułów prawnych, a tak będzie w przypadku wypłacenia pracownikowi w jednym miesiącu wynagrodzenia za pracę oraz odprawy przysługującej z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Tytułem prawnym do wypłaty wynagrodzenia za pracę będzie w tej sytuacji art. 80 kodeksu pracy, zaś odprawa należna pracownikowi będzie przysługiwać w oparciu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. W konsekwencji potrącenia z wynagrodzenia za pracę oraz odprawy pieniężnej będziemy dokonywać odrębnie, i w przypadku każdego z tych świadczeń odrębnie kwotą wolną od potrąceń tego rodzaju będzie minimalne wynagrodzenie za pracę. Art. 87 § 8 nakazuje zatem sumować wyłącznie tożsame rodzajowo świadczenia należne pracownikowi (np. wynagrodzenie za pracę określonego w stałej stawce miesięcznej z premią prowizyjną wypłacaną za okresy kwartalne), a nie świadczenia, które przysługują w oparciu o różne tytułu prawne.
Przykładów świadczeń, które nie powinny być sumowane z wynagrodzeniem za pracę przysługującym w miesiącu, w którym dokonywane jest potrącenie, jest wiele. Wskazać w tym miejscu należy – oprócz odprawy pieniężnej przysługującej w oparciu o przepisy ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników – również odprawę emerytalno – rentową (921 § 1 Kodeksu pracy), ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (art. 171 § 1 Kodeksu pracy), odszkodowanie przysługujące pracownikowi z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia (Art. 361 § 1 Kodeksu pracy) czy dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom jednostek sfery budżetowej (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej).
Zobacz szkolenia: