Skopiuj link
Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami art. art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w całym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany ten rok.
W uzasadnieniu projektodawcy wskazali, że kierowali się zasadą solidarności, która zakłada, że koszty ubezpieczenia emerytalnego i rentowego ponoszą pracodawcy i ubezpieczeni proporcjonalnie do wypłacanych i uzyskiwanych wynagrodzeń. Zwiększenie obciążenia składkowego z tytułu najwyższych wynagrodzeń jest uzasadnione w sytuacji kryzysu, który najbardziej dotyka osoby o niewysokich dochodach, a także wobec uwarunkowanego kryzysem i sytuacją demograficzną zagrożenia finansowej stabilności systemu ubezpieczeń społecznych.
Zobacz szkolenia:
