Skopiuj link
Co do zasady porzucenie pracy stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Jako takie stanowi podstawę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy. Aby móc zastosować tę instytucję pracodawca musi zweryfikować, z jakich przyczyn wynika nieobecność pracownika w pracy. Zgodnie bowiem z orzeczeniem Sądu Najwyższego z 24 lutego 2012 r., sygn. II PK 143/11 „Samo opuszczenie przez pracownika pracy przed jej zakończeniem (przed zakończeniem dniówki roboczej) nie jest wystarczające do zastosowania przez pracodawcę sankcji z art. 52 par. 1 pkt 1 KP w przypadku stwierdzonego wykonania przez pracownika podstawowych zadań pracowniczych przewidzianych do wykonania na ten dzień oraz przy uwzględnieniu jego szczególnej sytuacji (np. związanej ze stanem zdrowia, samopoczuciem, koniecznością skorzystania z porady lub pomocy lekarza.) Przy ocenie czy opuszczenie miejsca pracy stanowiło ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych należy wziąć pod rozwagę wszystkie towarzyszące temu okoliczności zwłaszcza stan świadomości i woli pracownika”. Ponadto może tak się zdarzyć, że pracownik w okresie nieobecności w pracy jest obłożnie chory lub przebywa w szpitalu. W takiej sytuacji jego nieobecność zostanie usprawiedliwiona w późniejszym czasie (zazwyczaj szpitalne zwolnienie lekarskie jest przecież wystawiane dopiero po opuszczeniu placówki). Pracodawca musi bardzo szczegółowo ustalić okoliczności danej sytuacji, aby nie narazić się na roszczenia pracownika w związku z nieuzasadnionym zastosowaniem dyscyplinarki.
Co ważne rozwiązanie umowy o pracę wskutek porzucenia pracy wymaga podjęcia przez pracodawcę aktywności. Do 2 czerwca 1996 roku przyczyna ta powodowała wygaśnięcie stosunku pracy, jednak w obecnym stanie prawnym już tak się nie dzieje. Pracodawca, który chce się powołać na tę okoliczność musi złożyć pracownikowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Stosunek pracy rozwiąże się w chwili, w której pracownik zapoznał się z treścią oświadczenia pracodawcy lub mógł się z nią zapoznać. Jeżeli zatem pracodawca wyśle swoje oświadczenie pocztą to ustanie stosunku pracy będzie miało miejsce w dniu odbioru listu albo z chwilą upływu 7 dni od drugiej próby doręczenia, chyba że pracownik wykaże, że nie odebrał korespondencji, gdyż nie przebywał w miejscu zamieszkania. Warto pamiętać, aby taka przesyłka została wysłana listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. W obecnych okolicznościach regulacje covidowe umożliwiają pozostawienie listu poleconego w skrzynce na listy, bez potwierdzania jego odbioru osobistym podpisem. Takie rozwiązanie jest jednak konieczne w przypadku potwierdzenia odbioru.
Za okres, w którym pracownik w sposób nieuzasadniony nie wykonuje pracy nie przysługuje mu wynagrodzenie. Trzeba mieć jednak na względzie, że w takiej sytuacji pracownik nabywa prawo do urlopu.