Skopiuj link
Zwolnienie z PIT dopłat do wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18
Art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) zwalnia z podatku dochodowego od osób fizycznych dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18 finansowane:
- z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
- z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
Dokładna analiza cytowanego przepisu prowadzi do wniosku, iż zwolnione z podatku dochodowego są dopłaty do wypoczynku, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:
- wypoczynek jest zorganizowany,
- organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność
w tym zakresie, - dopłata dotyczy następujących form wypoczynku dzieci i młodzieży: wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, w tym również połączone z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdy związane z tym wypoczynkiem
i pobytem na leczeniu. - dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.
Zmiana przepisów
Z dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy jednoznacznie wynika, iż organizatorem wypoczynku dla dzieci i młodzieży musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie. Istotne znaczenie ma zatem formalnoprawne umocowanie podmiotu do podejmowania czynności związanych z organizacją wypoczynku. Powinno ono zostać określone w dokumentach stanowiących podstawę działania danego podmiotu. Co więcej, rzeczony podmiot powinien świadczyć swoje usługi zgodnie z regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 września 2016 r., nr IBPB-2-2/4511-631/16-1/KRB).
Do 1 kwietnia 2016 r. warunki organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży określało rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. z 1997 r., nr 12, poz. 67 z późn. zm.). Zostało ono uchylone przez ustawę z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1629)., która kwestie związane z organizacją wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18 przeniosła do ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1943 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.
Organizator wypoczynku dla dzieci i młodzieży
Podmioty mogące pełnić funkcje organizatora wypoczynku określa art. 92c ust. 1 ustawy. Są to:
- szkoły i placówki;
- przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 187 z późn. zm.);
- osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu niezarobkowym albo zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej.
Organizator wypoczynku jest obowiązany zgłosić zamiar zorganizowania wypoczynku. Zgłoszenie powinno zostać dokonane do kuratora oświaty właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora wypoczynku. Jeżeli posiada on siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgłoszenie powinno zostać dokonane kuratorowi właściwemu ze względu na lokalizację wypoczynku (art. 92d ust. 1 i 2 ustawy). Zgłoszeniu nie podlega zamiar zorganizowania wypoczynku trwającego do 3 dni przez szkołę lub placówkę (art. 92e ust. 1 ustawy).
Wypoczynek może się odbyć wyłącznie po umieszczeniu zgłoszenia wypoczynku w bazie wypoczynku (art. 92d ust. 7 ustawy).
Ustawa nakłada na organizatora wypoczynku szereg obowiązków mających na celu zapewnienie dzieciom i młodzieży odpowiednich warunki w czasie wyjazdu, m.in. bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku, wykwalifikowaną kadrę, dostęp do opieki medycznej (art. 92c ust. 2 ustawy).
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta