Skopiuj link
Zasady zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych świadczeń finansowanych z ZFŚS określa art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej ustawą. Stosownie do dyspozycji tego przepisu, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że mocą przepisów wprowadzonych na skutek wystąpienia epidemii COVID-19 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 52l, w którego punkcie 3 zwiększono limit przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa powyżej. W 2020 i 2021 roku wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.
Powszechnie przyjmuje się, iż karnety sportowe stanowią świadczenia rzeczowe z ZFŚS nie będące bonami, talonami i innymi znakami uprawniających do ich wymiany na towary w usługi. Nie uprawniają one bowiem posiadacza do ich wymiany na usługę lub towar, lecz umożliwiają mu skorzystanie ze ściśle oznaczonego świadczenia (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2012 r., nr IPPB4/415-124/12-2/JK3).
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy posługuje się zwrotem „sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych”. Literalna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, iż przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do karnetów sportowych, których koszt zakupu finansowany jest w pełni ze środków ZFŚS. Organy skarbowe prezentują jednak stanowisko, że również częściowe dofinansowanie świadczeń rzeczowych lub pieniężnych z ZFŚS jest wolne od podatku do wysokości ustawowego limitu. Pogląd ten podzielił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2011 r., nr IPPB4/415-186/11-2/JS, w której stwierdzono, iż „mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż świadczenie przekazane pracownikom w postaci sfinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych kosztów wycieczki oraz zbiorowych imprez o charakterze sportowo – rekreacyjnym lub kulturalno – oświatowym, będzie przychodem pracownika ze stosunku pracy, w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, przy czym przychód ten będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 380,00 zł (kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego). Od nadwyżki kwoty 380 zł powinien zostać naliczony podatek.”. (obecnie limit zwolnienia jest zwiększony do kwoty 1 000 zł, a w 2020 i 2021 do 2 000 zł).
Świadczenia z ZFŚS, w tym także karnety sportowe, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 1 000 zł w roku podatkowym (a zgodnie z art. 52l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w 2020 i 2021 roku do kwoty 2 000 zł). Opodatkowaniu podlega zatem wartość świadczeń stanowiących nadwyżkę ponad tę kwotę.
Jeżeli karnet sportowy dla pracownika, w całości lub części, finansowany jest ze środków obrotowych pracodawcy, świadczenie to stanowi przychód ze stosunku pracy opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podstawę ustalenia wartości przychodu w postaci karnetów finansowanych z całości ze środków obrotowych pracodawcy stanowi art. 11 ust. 2a pkt 2a ustawy. Z przepisu tego wynika, iż wartość przychodu powinna zostać ustalona według cen zakupu. Natomiast w przypadku gdy pracownik partycypuje w kosztach zakupu karnetu, do ustalenia wartości przychodu zastosowanie ma art. 11 ust. 2b ustawy. Stanowi on, iż przychodem podatnika jest różnica pomiędzy ceną zakupu karnetu a odpłatnością ponoszoną przez tego pracownika. Przy czym w obu przypadkach chodzi o cenę brutto zakupu karnetów. Jak wyjaśnił bowiem Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2014 r., nr ILPB2/415-992/13-2/WS, „jeżeli podatnik będący osobą fizyczną (tutaj pracownik) otrzyma nieodpłatnie określone świadczenie – usługę, to ustalając kwotę przychodu z tego tytułu wpierw należy wziąć pod uwagę cenę za jaką świadczenie zostało nabyte. Podkreślić przy tym należy, że ceną, poprzez którą definiuje się kwotę przychodu podatnika, jest cena brutto, tj. wraz z zawartym w niej podatkiem od towarów i usług.”.
