Zazwyczaj organizując wycieczkę dopuszczamy uczestnictwo w niej zarówno pracowników jak i emerytów i rencistów będących byłymi pracownikami, a po dokonaniu oceny sytuacji socjalnej osób pragnących skorzystać z tego świadczenia udzielamy im wsparcia ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
Odnosząc się do opodatkowania świadczenia otrzymanego w tym trybie przez pracownika, należy zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Podkreślenia jednak wymaga, że rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Zatem dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia podatkowego konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:
- świadczenia ma związek z finansowaniem działalności socjalnej,
- świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
- jest w całości sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
- jego wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
Biorąc pod uwagę powyższe nie budzi w obecnym stanie prawnym wątpliwości to, że określone w regulaminie świadczeń socjalnych świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej, w tym również dotyczące wypoczynku (m.in. wycieczki, wczasy) – o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego będą wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem świadczenie przekazywane pracownikom w postaci dofinansowania do wycieczki będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w granicach obowiązującego limitu, zaś od nadwyżki kwoty 380 zł powinien zostać naliczony podatek według zasad ogólnych.
Odmiennie natomiast kształtuje się kwestia opodatkowania świadczeń pieniężnych otrzymanych w związku z wycieczką przez emerytów i rencistów – byłych pracowników. Kwestie ewentualnego zwolnienia takiego świadczenia od podatku dochodowego należy rozpatrywać w świetle art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są: świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.
Definiując świadczenie rzeczowe należy odwołać się do art. 45 Kodeks cywilny, w świetle którego rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne. Uwzględniając powyższą definicję, materialny charakter mają następujące świadczenie występujące w praktyce administrowania środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych: paczki świąteczne, bilety do kina lub teatru, karnet na basen czy siłownię. Natomiast dopłata, dofinansowanie czy refundacja wydatków poniesionych przez emeryta, jest świadczeniem pieniężnym, a nie świadczeniem rzeczowym. Zatem dopłata do wycieczki dla emeryta będącego byłym pracownikiem nie jest świadczeniem rzeczowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani ekwiwalentem pieniężnym wypłacanym w zamian za to świadczenie. Zatem w przypadku byłych pracowników (emerytów i rencistów) ich przychód związany z otrzymaniem dofinansowania do wycieczki ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych będzie podlegał opodatkowaniu 10% podatkiem zryczałtowanym, na mocy art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.