Skopiuj link
Praca w obniżonym wymiarze czasu pracy
Przepis art. 1867 k.p. przyznaje pracownikowi uprawnionemu do urlopu wychowawczego prawo do złożenia wniosku o pracę w obniżonym wymiarze czasu pracy. Obniżenie wymiaru czasu pracy nie może być większe niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy. Pracownik może korzystać z przedmiotowego uprawnienia przez okres, w jakim mógłby korzystać z urlopu wychowawczego.
Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, możliwość skorzystania z uprawnienia do pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przysługuje tylko jednemu z nich.
Obniżenie wymiaru czasu pracy następuje na wniosek pracownika złożony na 21 dni przed rozpoczęciem wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy (art. 1867 § 2 k.p.). Treść wniosku oraz załącznik do niego określa § 24 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie wniosków dotyczących uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem oraz dokumentów dołączanych do takich wniosków (Dz. U. z 2015 r., poz. 2243).
Wniosek o obniżenie wymiaru czasy pracy jest dla pracodawcy wiążący. Przepis art. 1867 § 2 k.p. nakłada bowiem na pracodawcę obowiązek jego uwzględnienia.
W myśl art. 1868 § pkt 2 k.p. pracownikowi korzystającemu z pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przysługuje ochrona przed wypowiedzeniem umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy.
Okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy w świadectwie pracy
Dotychczas pracodawca nie miał obowiązku wskazania w świadectwie pracy okresu, przez który pracownik korzystał ze szczególnej ochrony stosunku pracy w związku z pracą w obniżonym wymiarze czasu pracy. Obowiązek ten został wprowadzony przez rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2016, poz. 2295), zwane dalej rozporządzeniem. Stosownie do dyspozycji § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczeń społecznych, dotyczące m.in. okresu, w którym pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy, o której mowa w art. 1868 § 1 pkt 2 k.p.
Przedmiotowy obowiązek istnieje jedynie w sytuacji, gdy ze względu na wiek dziecka pracownik mógłby korzystać z ochrony.
Zgodnie z pomocniczym wzorem świadectwa pracy przedmiotowa informacja powinna zostać umieszczona w ust. 5 pkt 6 świadectwa pracy i obejmować wskazanie okresu lub okresów, kiedy pracownik korzystał z ochrony. Pracodawca powinien dokładnie określić datę rozpoczęcia i zakończenia korzystania przez pracownika z ochrony.
Z uwagi na okoliczność, iż ustawodawca nadał stanowiącemu załącznik do rozporządzenia wzorowi świadectwa pracy charakter pomocniczy, pracodawca może, stosownie do potrzeb, modyfikować ten wzór. W szczególności w sytuacji gdy pracownik posiadający kilkoro dzieci na każde z nich korzystał ochrony, o której mowa w art. 1868 § 1 pkt 2 k.p., powinno to zostać ujawnione w świadectwie pracy. Przy czym informacja o okresie korzystania z ochrony na każde z dzieci powinna zostać ujawniona osobno.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta
