Wymiar urlopu wypoczynkowego uzależniony jest od stażu pracy. Pracownikom, których staż pracy jest krótszy niż 10 lat, przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze 20 dni. Natomiast w przypadku, gdy staż pracy wynosi co najmniej 10 lat, pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni. Oznacza to, iż z chwilą osiągnięcia co najmniej 10-letniego stażu pracy, zwiększeniu ulega wymiar należnego pracownikowi urlopu wypoczynkowego.

W roku, w którym pracownik przekroczy 10-letni staż pracy, zyskuje on dodatkowe dni urlopu w liczbie stanowiącej różnicę pomiędzy wyższym a niższym wymiarem urlopu. Mogą one stanowić tak zwany urlop uzupełniający albo zwiększenie wymiaru urlopu. Definicję urlopu uzupełniającego można wywodzić z art. 158 kodeksu pracy. Przepis ten stanowi, iż pracownikowi, który wykorzystał urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający. Z przywołanej definicji wynika, że urlop uzupełniający nie będzie miał zastosowania w przypadku, gdy pracownik przed dniem nabycia prawa do urlopu w wyższym wymiarze nie wykorzysta w całości przysługującego mu w danym roku urlopu wypoczynkowego. W takim przypadku następuje zwiększenie wymiaru urlopu wypoczynkowego.

Dodatkowe dni urlopu wypoczynkowego, do których pracownik nabył prawo w związku ze zmianą przysługującego mu wymiaru urlopu, powinny zostać udzielone w roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do nich prawo. Gdyby to nie nastąpiło, niewykorzystane dni urlopu przechodzą na rok następny i stają się zwykłym urlopem zaległym.

W przypadku rozwiązania stosunku pracy w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wyższym wymiarze, sposób ustalenia wymiaru należnego temu pracownikowi urlopu proporcjonalnego zależy od tego, czy staż pracy uprawniający do wyższego wymiaru urlopu pracownik osiągnął przed czy po zakończeniu zatrudnienia. Jeżeli pracownik nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wyższym wymiarze przed rozwiązaniem stosunku pracy, wymiar urlopu proporcjonalnego ustala się uwzględniając wyższy wymiar urlopu wypoczynkowego. Stosownie bowiem do dyspozycji § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 roku w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, wymiar proporcjonalnego urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył u danego pracodawcy prawo do urlopu wypoczynkowego w wyższym wymiarze, ustala się uwzględniając wyższy wymiar tego urlopu. Natomiast wymiar urlopu proporcjonalnego należnego pracownikowi, którego stosunek pracy uległ rozwiązaniu przed nabyciem prawa do wyższego wymiaru urlopu wypoczynkowego, ustala się z uwzględnieniem dotychczas przysługującego temu pracownikowi wymiaru urlopu.