Skopiuj link
W świetle nowego brzmienia art. 886 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego pracodawcy, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 881 § 3 i 4, nie złożył w przepisanym terminie oświadczenia przewidzianego w art. 882 albo zaniedbał przesłania dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, stosownie do art. 884 § 2 i 3, komornik może wymierzyć grzywnę w wysokości do dwóch tysięcy złotych, przy czym grzywna może być powtórzona, jeżeli pracodawca nadal uchyla się od wykonania tych czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie.
Obowiązkiem, którego naruszenie może wiązać się z nałożeniem grzywny jest niezastosowanie się pracodawcy do wezwania komornika do nie wypłacania pracownikowi poza częścią wolną od zajęcia żadnego wynagrodzenia. W takim przypadki pracodawca jest zobowiązany do przekazywania, w zależności od rodzaju zajęcia wynagrodzenia, zajętego wynagrodzenia bezpośrednio wierzycielowi egzekwującemu, zawiadamiając komornika o pierwszej wypłacie, albo komornikowi w wypadku, gdy do wynagrodzenia jest lub zostanie w dalszym toku postępowania egzekucyjnego skierowana jeszcze inna egzekucja, anbsp;wynagrodzenie w części wymagalnej nie wystarcza na pokrycie wszystkich egzekwowanych świadczeń wymagalnych. Ponadto zgodnie z art. 881 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego stosownie do okoliczności komornik może wezwać pracodawcę do przekazywania mu zajętego wynagrodzenia bezpośrednio.
Z kolei art. 882. § 1 Kodeksu postępowania cywilnego zobowiązuje pracodawcę na wezwanie komornika do tego, aby w ciągu tygodnia od zajęcia wynagrodzenia:
- przedstawił za okres trzech miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie, zestawienie periodycznego wynagrodzenia dłużnika za pracę oraz oddzielnie jego dochodu z wszelkich innych tytułów;
- podał, w jakiej kwocie i w jakich terminach zajęte wynagrodzenie będzie przekazywane wierzycielowi;
- w razie istnienia przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę złożył oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby roszczą sobie prawa, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o zajęte wynagrodzenie i czy oraz o jakie roszczenia została skierowana do zajętego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli.
W przypadku jakiejkolwiek zmiany w wymienionych okolicznościach pracodawca obowiązany jest do niezwłocznego zawiadomienia komornika oraz wierzyciela o takiej zmianie.
W przypadku rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem, którego wynagrodzenie podlegało zajęciu, dotychczasowy pracodawca jest zobowiązany uczynić wzmiankę o zajęciu należności w wydanym pracownikowi świadectwie pracy, a jeżeli nowy pracodawca dłużnika jest mu znany, to dodatkowo przesyłać temu pracodawcy zawiadomienie komornika i dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia oraz powiadomić o tym komornika i dłużnika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne. Wzmianka wnbsp;świadectwie pracy powinna zawierać w tej sytuacji oznaczenie komornika, który zajął należność, oraz numer sprawy egzekucyjnej, jak również wskazać wysokość potrąconych już kwot.
Zgodnie z art. 884 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego nowy pracodawca, któremu pracownik przedstawi świadectwo pracy ze wzmianką o zajęciu należności, jest zobowiązany zawiadomić o zatrudnieniu pracownika pracodawcę, który wydał świadectwo, oraz wskazanego we wzmiance komornika. Natomiast w sytuacji gdy pracownik nie okazał nowemu pracodawcy świadectwa pracy, a ten dowie się, gdzie pracownik był przedtem zatrudniony, obowiązany jest zawiadomić poprzedniego pracodawcę o zatrudnieniu pracownika, chyba że pracownik przedstawi zaświadczenie tego pracodawcy stwierdzające, że jego należności nie były zajęte.
Zobacz szkolenie: