Kim jest pracownik delegowany? Jaki podmiot może być uznany za delegujący?
W świetle ustawy z dnia 10.06.2016 r. pracownikiem delegowanym na terytorium Polski jest pracownik zatrudniony w innym państwie członkowskim, tymczasowo skierowany do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracodawcę delegującego pracownika na terytorium RP. W art. 3 ustawy z 10.06.2016 r. została również ujęta definicja pracodawcy wysyłającego pracowników na terytorium RP. To pracodawca mający siedzibę oraz prowadzący znaczną działalność gospodarczą w innym państwie członkowskim, z którego terytorium kieruje tymczasowo pracownika do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w jednej z trzech sytuacji wskazanych w art. 3 ust. 4 ustawy.
Jakie warunki należy zapewnić?
Dotychczasowe regulacje prawne art. 671 – art. 674 kodeksu pracy zostały przeniesione do omawianej ustawy. Podmiot przysyłający pracowników do Polski powinien im co do zasady zagwarantować warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów kodeksu pracy w zakresie:
- norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego
i tygodniowego; - wymiaru urlopu wypoczynkowego;
- minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie odrębnych przepisów;
- wysokości wynagrodzenia i dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych;
- bezpieczeństwa i higieny pracy;
- ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego;
- zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko;
- zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu;
- wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Podkreślenia wymaga fakt, iż w wymienionych obszarach pobieramy wszystkie parametry wynikające z kodeksu pracy.
Czy są jakieś obowiązki formalne?
Tak. Nowością w polskim prawie jest obowiązek rejestracyjny pracowników delegowanych na terytorium RP wynikający z art. 24 ust. 3 ustawy z 10.06.2016 r. Zgodnie bowiem z tym przepisem pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP najpóźniej w dniu rozpoczęcia świadczenia usługi składa Państwowej Inspekcji Pracy oświadczenie zawierające następujące informacje niezbędne do przeprowadzenia kontroli sytuacji faktycznej w miejscu pracy. Zakres informacji został podany w art. 24 ust. 3 pkt 1 – 7. Ponadto w przypadku zmiany m.in. danych identyfikacyjnych pracodawcy czy też danych osoby, o której mowa w ust. 1, obejmujących jej imię i nazwisko, adres, pod którym przebywa, oraz numer telefonu i adres poczty elektronicznej o charakterze służbowym albo miejsca przechowywania dokumentów pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zawiadamia o każdej zmianie nie później niż w terminie 7 dni roboczych od dnia zaistnienia zmiany. Oświadczenie składa się w formie pisemnej, postaci papierowej lub elektronicznej w języku polskim lub angielskim.
Czy są jakieś konsekwencje?
Tak. Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy z 10.06.2016 r. kto będąc pracodawcą delegującym pracownika na terytorium RP lub osobą działającą w jego imieniu nie składa Państwowej Inspekcji Pracy najpóźniej w dniu rozpoczęcia świadczenia usługi w/w oświadczenia podlega karze grzywny od 1000 do 30000 zł.