Pracodawca powinien organizować pracę pracowników w taki sposób, aby zapewnić im wypracowanie w okresie rozliczeniowym liczby godzin odpowiadającej wymiarowi etatu każdego pracownika. Pracownik, który nie wypracuje właściwej liczby godzin z przyczyn przez siebie niezawinionych, nie może ponosić negatywnych konsekwencji z tym związanych.

Obowiązujący pracownika w danym okresie rozliczeniowym wymiar czasu pracy pracodawca ustala mnożąc 40 godzin przez liczbę (pełnych) tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku. Każde święto występujące w tym okresie i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Obowiązujący pracownika niepełnoetatowego wymiar czasu pracy pracodawca ustala mnożąc otrzymany zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami wymiar czasu pracy pracownika pełnoetatowego przez wielkość etatu niepełnoetatowca.

Tworząc grafik czasu pracy pracodawca powinien uwzględnić przepisy kodeksu pracy dotyczące ustalania wymiaru czasu pracy w okresie rozliczeniowym. W sytuacji, gdy pracownik nie wypracuje obowiązującego go wymiaru czasu pracy, pracodawca powinien zorganizować pracę w taki sposób, aby pracownik był w stanie przepracować właściwy dla siebie wymiar czasu pracy. W szczególności może nakazać pracownikowi przyjść do pracy w innym dniu niż standardowo. Liczba godzin pracy, jakie pracownik powinien w takiej sytuacji przepracować, jest równa powstałemu niedomiarowi.

Brak przepracowania pełnego obowiązującego pracownika wymiaru czasu pracy wskutek błędnej organizacji czasu pracy stanowi przeszkodę w wykonywaniu przez pracownika pracy, która jest spowodowana działaniem pracodawcy. Jeśli pracownik nie świadczy pracy z uwagi na okoliczności od siebie niezależne i przez siebie niezawinione, a pracodawca nie zmieni harmonogramu pracy, co skutkuje niewypracowaniem właściwego wymiaru czasu pracy, to pracownik nie może ponosić negatywnych konsekwencji takich okoliczności. Dlatego też wtedy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia postojowego.