Pracownik znajdujący się w trudnej sytuacji życiowej może otrzymać różnego rodzaju świadczenia. Wsparcie finansowe może pochodzić z środków obrotowych pracodawcy, zasobów związków zawodowych albo zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zazwyczaj jest ono przyznawane na korzystnych dla pracownika zasadach.

Pracodawca może dysponować funduszem finansowanym z własnych środków i przeznaczanym na udzielanie pracownikom nieoprocentowanych pożyczek. Pracownik będący beneficjentem takiego świadczenia nie poniesie dodatkowych kosztów uzyskanego wsparcia. Bez wątpienia zaoszczędzi tym samym wydatek, który by poniósł, gdyby uzyskał potrzebne środki z instytucji zajmującej się zawodowo udzielaniem pożyczek i kredytów.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze stosunku pracy stanowią wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z tej definicji należy wywnioskować, że warunkiem uznania świadczenia za przychód ze stosunku pracy jest powstanie po stronie pracownika przysporzenia oraz uzyskanie go w związku ze stosunkiem prawnym, jaki łączy pracownika i pracodawcę.

W analizowanym przypadku na skutek otrzymania nieoprocentowanej pożyczki pracownik wzbogaci się, a wartość tego wzbogacenia obejmie zaoszczędzone wydatki, które by poniósł, gdyby uzyskał pożyczkę oprocentowaną lub z dodatkowymi kosztami. Sama wartość pożyczki nie jest przysporzeniem, ponieważ jej wartość podlega zwrotowi pożyczkodawcy.

Kluczowe dla ustalenia, czy pracownik uzyska przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu ma to, czy działalność prowadzona przez pracodawcę obejmuje udzielanie pożyczek. Gdy pracodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania kredytów i pożyczek, a zasady udzielania pożyczek są jednolite dla wszystkich pracowników, brak oprocentowania pożyczki (w tym również oprocentowanie pożyczki poniżej wysokości odsetek rynkowych) nie powoduje powstania po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy. Natomiast w przypadku, gdy pracodawca trudni się udzielaniem pożyczek, to zarówno brak oprocentowania, jak i oprocentowanie niższe niż dla innych podmiotów niż pracowników, będzie generowało przychód ze stosunku pracy pracownika.