06.04.2016 r.
3 min

Limit „33+3” a prace interwencyjne i roboty publiczne

Ekspert PCKP

Skopiuj link
06.04.2016r.
3 min

Ustawowe pojęcia…

W świetle definicji zawartych w art. 2 ust. 1 pkt 26 i 32 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy prace interwencyjne to zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę, które nastąpiło w wyniku umowy zawartej ze starostą i ma na celu wsparcie bezrobotnych, zaś roboty publiczne to zatrudnienie bezrobotnego w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy przy wykonywaniu prac organizowanych przez powiaty – z wyłączeniem prac organizowanych w urzędach pracy – gminy, organizacje pozarządowe statutowo zajmujące się problematyką ochrony środowiska, kultury, oświaty, kultury fizycznej i turystyki, opieki zdrowotnej, bezrobocia oraz pomocy społecznej, a także spółki wodne i ich związki, jeżeli prace te są finansowane lub dofinansowane ze środków samorządu terytorialnego, budżetu państwa, funduszy celowych, organizacji pozarządowych, spółek wodnych i ich związków.

Podstawa zatrudnienia pracownika „interwencyjnego” lub „publicznego”

Szczegółowy sposób i tryb organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych został określony w rozporządzeniu MPiPS z dnia 24.06.2014 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne. Zgodnie z § 6 przywołanego rozporządzenia pracodawca, u którego skierowani bezrobotni będą wykonywać prace interwencyjne, oraz organizator robót publicznych albo wskazany pracodawca, u którego będą wykonywane roboty publiczne, zawierają z bezrobotnymi umowy o pracę.

Kodeksowe limity…

Przypomnijmy, iż zgodnie z „nowym” art. 251 kodeksu pracy zatrudnienie terminowe może co do zasady obejmować okres maksymalnie 33 miesięcy oraz maksymalnie 3 umowy na czas określony. Skutek zatrudnienia bezterminowego następuje z mocy prawa od dnia następującego po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony. Wyjątki zostały określone art. 251 § 4 kodeksu pracy i należą do nich: zastępstwo, praca dorywcza, praca sezonowa, wykonywanie pracy przez okres kadencji oraz przyczyny obiektywne leżące po stronie pracodawcy.

Zdaniem Państwowej Inspekcji Pracy…

W marcu bieżącego roku Departament Prawny GIP wypowiedział się w kwestii relacji prawnej przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i kodeksu pracy. W swojej interpretacji odwołał się do orzeczenia Sądu Najwyższego z 2002 r. (z 10.10.2002 r., I PKN 546/01), zgodnie z którym „art. 251 k.p. nie ma zastosowania do umów o pracę zawieranych z bezrobotnymi w ramach ich zatrudniania przy robotach publicznych”.

Potwierdzając przytoczone powyżej stanowisko Sądu Najwyższego Inspekcja Pracy przytoczyła także argument z uzasadnienia wskazanego powyżej wyroku podkreślający terminowy charakter omawianego zatrudnienia. Pomimo iż jest to zatrudnienie na podstawie stosunku pracy, jest nawiązane jednak w bezpośrednim powiązaniu z realizowaniem przez państwo zadania w zakresie administrowania rynkiem pracy.