Skopiuj link
W obecnym stanie prawnym, tak jak w przypadku tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, wypłata świadczenia urlopowego nie musi być świadczeniem obligatoryjnym. Tryb zwolnienia pracodawcy z obowiązku wypłaty świadczenia urlopowego uzależniony jest od tego czy u konkretnego pracodawcy funkcjonuje układ zbiorowy pracy lub regulamin wynagradzania. Jeśli tak, to zgodnie z art. 3 ust. 3b ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych postanowienia w sprawie nietworzenia Funduszu i niewypłacania świadczenia urlopowego winny zostać zawarte odpowiednio w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania. Gdy pracodawca, o którym mowa powyżej, nie jest objęty układem zbiorowym pracy oraz nie został u niego opracowany regulamin wynagradzania wtedy zwolnienie się z obowiązku wypłaty świadczenia urlopowego następuje poprzez przekazanie pracownikom informacji w sprawie nietworzenia Funduszu i niewypłacania świadczenia urlopowego w pierwszym miesiącu danego roku kalendarzowego, w sposób przyjęty u danego pracodawcy.
Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego (w 2010r. co do zasady 1.047,84 zł), z tym że wysokość świadczenia dla pracowników zatrudnionych w normalnych warunkach, jak i w szczególnych warunkach lub przy pracach o szczególnym charakterze ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy, w którym jest zatrudniony pracownik (a więc odmiennie niż to ma miejsce przy dopłatach do wypoczynku finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych).
Świadczenie urlopowe wypłaca pracodawca raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu po raz pierwszy w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego trwającego co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Brzmienie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych współgra więc w tym zakresie z art. 162 Kodeksu pracy, który gwarantuje pracownikowi, że w przypadku podziału urlopu wypoczynkowego na części, przynajmniej jedna część urlopu wypoczynkowego pracownika będzie trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wypłata świadczenia urlopowego powinna nastąpić nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie przez pracownika urlopu wypoczynkowego.
Świadczenie urlopowe, co na gruncie działalności socjalnej jest sytuacją sporadyczną, ma postać roszczenia. A więc pracownik, któremu pracodawca nie wypłacił świadczenia urlopowego, nie powiadamiające go uprzednio o odstąpieniu od prowadzenia działalności socjalnej, może dochodzić uczynienia zadość jego roszczeniom na drodze sądowej. Jak wskazano w wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 11 września 2008 r. (sygn. XII Pa 161/2008 publik LexPolonica nr 1960094) „jeśli mała firma nie poinformuje załogi do końca stycznia o rezygnacji ze świadczeń urlopowych, musi je regulować przez cały ten rok”.
