Pracownik, który dba o swoje zdrowie i formę fizyczną, jest efektywny w wykonywaniu swoich obowiązków służbowych. Regularny wysiłek fizyczny przekłada się na większe zadowolenie z życia, poprawia koncentrację oraz zwiększa możliwości organizmu. Dlatego też bardzo często pracodawcy zachęcają swoich pracowników do podejmowania przeróżnych aktywności fizycznych. Mogą to robić na przykład poprzez udostępnienie pracownikom własnej siłowni.

Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie ochrony życia i zdrowia pracowników, między innymi poprzez dbałość o bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz organizowanie pracy tak, by zmniejszać jej uciążliwości. Pracodawca ma także obowiązek prowadzić profilaktyczną ochronę zdrowia pracowników – zapewnić odpowiednie badania profilaktyczne, monitorować stan zdrowia pracownika, wykryć ewentualne zagrożenia dla zdrowia związane z wykonywaną pracą oraz dostosować środki ochrony zdrowia do indywidualnych potrzeb pracowników. Szczególnie w przypadkach, gdy pracownicy wykonują pracę siedzącą lub wymagającą utrzymania stałej pozycji ciała, niezwykle istotne znaczenie ma aktywizowanie pracowników i stworzenie im warunków do uprawiania sportu.

Jeśli pracownik korzysta z siłowni udostępnionej mu przez pracodawcę i nie ponosi z tego tytułu wydatków, to należy zastanowić się, czy nie osiąga przychodu, który stanowi przychód ze stosunku pracy i powinien zostać opodatkowany. Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty. W konsekwencji, przychodem ze stosunku pracy jest wszystko to, co pracownik otrzymuje od pracodawcy. Jednak w sytuacji, gdy pracodawca nie weryfikuje, czy i jak długo pracownicy korzystają z siłowni, gdyż jest ona dla nich dostępna bez ograniczeń, to nie da się wycenić wartości świadczenia uzyskiwanego przez danego pracownika. Dodatkowo nie jest możliwe jednoznaczne zakwalifikowanie, że omawiane świadczenie jest spełniane w interesie pracownika. Na pewno uzyskuje on korzyść, ale z drugiej strony beneficjentem poprawy kondycji fizycznej przez pracownika jest także pracodawca. Poza tym, nie można zakładać, że pracownik korzystając z siłowni udostępnionej przez pracodawcę unika wydatku w tym zakresie, który i tak by poniósł, gdyby nie miał takiej możliwości w zakładzie pracy. Być może pracownik nie uczęszczałby do innego podobnego miejsca, wybranego samodzielnie.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że nie są spełnione przesłanki nieodpłatnego świadczenia. Oznacza to, że po stronie pracownika nie powstaje przychód, który należałoby opodatkować. Takie stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 25 kwietnia 2017 roku, sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.159.2017.1.AR.