Skopiuj link
Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy wynikający z norm określonych z art. 129 k.p.
Zadaniowy system czasu pracy jest przeznaczony dla pracowników, którzy wykonują pracę cechującą się stosunkowo dużą samodzielnością pracownika w wykonywaniu zadań wynikających z umowy o pracą, bądź też są wykonywana przez pracownika w warunkach utrudnionej bądź bardzo ograniczonej kontroli ze strony pracodawcy.
Do zastosowania tego systemu wystarczy spełnienie jednej z trzech wskazanych w ustawie przesłanek (rodzaju pracy, organizacji pracy lub miejsca wykonywania pracy).
Uszczegółowiając przesłanki należy zwrócić uwagę na:
• możliwość wykonywania pracy niezależnie od funkcjonowania zakładu,
• brak konieczności określenia pory rozpoczynania i zakończenia pracy,
• zależność wykonywania pracy jedynie od indywidualnego zaangażowania pracownika (prace twórcze),
• trudności z kontrolą i ewidencjonowaniem czasu pracy (praca w terenie),
• niemożność określenia z góry zapotrzebowania na pracę (praca uzależniona np. od warunków atmosferycznych).
Porozumienie z pracownikiem, o którym stanowi przepis, nie oznacza, że wprowadzenie systemu zadaniowego wymaga uzyskania zgody pracownika. Porozumienie jest wyłącznie opinią pracownika wyrażoną w konkretnym stanie faktycznym, kiedy pracownik pozna rozmiar zadań wynikających z umowy o pracę. Porozumienie to jest jednak szczególnie istotne, ponieważ pracownik zatrudniony w zadaniowym systemie czasu pracy musi mieć możliwość obiektywnego wykonania powierzonych zadań w ramach norm czasu pracy wynikających z art. 129 k.p. Zadania wyznaczone pracownikowi powinna cechować możliwość względnie samodzielnego wykonania ich przez pracownika. Nie oznacza to braku podporządkowania pracodawcy.
Jako przykłady stanowisk, na których możliwe jest zastosowanie zadaniowego systemu czasu pracy wskazać można na przedstawicieli handlowych, konserwatorów i serwisantów urządzeń w terenie, dziennikarzy, programistów.
Najistotniejsze orzeczenia dotyczące zadaniowego systemu czasu pracy:
• Jeśli pracownik wykonuje codziennie, w określonym przez pracodawcę czasie polecenia swojego przełożonego, to bez względu na stosowaną nazwę, nie można przyjąć, że jego czas pracy określały zadania (wyr. SN z 04.08.1999 r.).
• Zlecenie pracownikowi zadań, których wykonanie w normalnym czasie pracy jest niemożliwe, trzeba przy tym kwalifikować jako równoznaczne z poleceniem świadczenia pracy w czasie przekraczającym normy czasu pracy (wyr. SN z 10.09.1998 r.).
• Praca nadliczbowa nie występuje gdy pracownik osiąga założoną wydajność pracy w czasie dłuższym niż przeciętnie 8 godzin na dobę z powodu braku umiejętności lub chęci intensywnej pracy (wyr. SN z 17.02.2004 r.).
Zapraszamy Państwa do zapoznania się z naszą aktualną propozycją szkoleniową >>