Pracodawca ma obowiązek określić porę nocną w układzie zbiorowym pracy albo regulaminie pracy, a jeżeli nie obowiązują u niego takie akty to w dodatkowej informacji o warunkach zatrudnienia (art. 29 § 3 pkt 5 kodeksu pracy), którą jest zobowiązany przekazać pracownikowi w terminie 7 dni od zawarcia umowy o pracę. Pracodawca jest objęty takim obowiązkiem niezależnie od tego, czy typowy rozkład czasu pracy obejmuje godziny nocne. Może się bowiem zdarzyć, że konieczność wykonywania pracy nocnej będzie stanowić konsekwencję wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności, które nie są normalnym elementem organizacji procesu pracy. Jeśli u danego pracodawcy pora nocna nie zostanie określona, należy przyjąć, że obejmuje ona pełne 10 godzin między 21:00 a 7:00.

Pracownikiem pracującym w nocy jest pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej ¼ czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną.