Pracodawca ma obowiązek prowadzić kartę ewidencji czasu pracy dla każdego pracownika oddzielnie. Taką kartę jest zobowiązany udostępnić pracownikowi na jego żądanie.
Na podstawie § 8 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika, założona i prowadzona przez pracodawcę kartę ewidencji czasu pracy pracownika powinna obejmować:
- pracę w poszczególnych dobach,
- pracę w niedziele i święta,
- pracę w porze nocnej,
- pracę w godzinach nadliczbowych,
- dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy,
- dyżury,
- urlopy,
- zwolnienia od pracy,
- usprawiedliwione nieobecności w pracy,
- nieusprawiedliwione nieobecności w pracy.
Co do zasady naruszenie obowiązku prowadzenia dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników, w tym kart ewidencji czasu pracy, jest wykroczeniem w oparciu o art. 281 pkt 6 kodeksu pracy. Jednak w art. 149 § 2 kodeksu pracy ustawodawca wskazał kategorie pracowników, dla których istnieje konieczność prowadzenia ewidencji czasu pracy, lecz ewidencja czasu pracy nie musi zawierać informacji o godzinach pracy. Są to pracownicy:
- objęci systemem zadaniowego czasu pracy,
- zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
- otrzymujący ryczałt za pracę w godzinach nadliczbowych lub za pracę w porze nocnej.
Warto zwrócić uwagę, że Państwowa Inspekcja Pracy dopuszcza możliwość prowadzenia kart ewidencji czasu pracy w formie elektronicznej, przy zachowaniu możliwości jej wydruku na każde żądanie.