Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem stanowi jedną z dopuszczalnych przez ustawodawcę form ustania zatrudnienia. Polega na złożeniu przez jedną ze stron drugiej stronie oświadczenia w tym zakresie. Powinno zostać złożone na piśmie, a dla swej skuteczności powinno czynić zadość warunkom formalnym przewidzianym przez ustawodawcę.

Niemal każde wypowiedzenie umowy o pracę, które doszło do adresata, jest ważne, jednak takie, które nie spełnia ustawowych wymogów i zostanie zakwestionowane, może nie być skuteczne. Przesłanki skuteczności wypowiedzenia umowy o pracę ustawodawca określił w art. 30 § 2 – 5 kodeksu pracy.

Oświadczenie o wypowiedzeniu traktuje się jako złożone z chwilą, gdy doszło do adresata w taki sposób, że mógł zapoznać się z jego treścią. W oświadczeniu pracodawcy powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy, a także o przyczynie rozwiązania umowy. Zgodnie z art. 30 § 4 kodeksu pracy w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas określony lub umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Pracodawca formułując przyczynę wypowiedzenia powinien pamiętać przede wszystkim o tym, że przyczyna wypowiedzenia musi być uzasadniona, konkretna i prawdziwa. „Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być prawdziwa (nie pozorna) i na tyle istotna, aby uzasadniała dokonanie wypowiedzenia. W konsekwencji wypowiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione nie tylko wtedy, gdy wskazana w nim przyczyna faktycznie zaistniała, lecz była zbyt małej wagi, aby stanowić podstawę rozwiązania łączącego strony stosunku pracy, ale także wówczas, gdy przyczyna ta okazała się pozorna (fikcyjna, nierzeczywista, nieprawdziwa, nieistniejąca) i z tego właśnie względu nieuzasadniająca wypowiedzenia, a więc powodująca uznanie tego wypowiedzenia za nieuzasadnione” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2007 r., sygn. akt II PK 154/07).

Pracownik, który nie zgadza się ze złożonym mu wypowiedzeniem, może odwołać się od niego do sądu pracy w terminie 21 dni od zapoznania się z oświadczeniem pracodawcy. Trzeba jednak pamiętać, że wypowiedzenie wywołuje skutki prawne nawet jeśli zawiera wady. Oznacza to, że dojdzie do rozwiązania umowy, nawet jeśli wypowiedzenie było niezgodne z prawem albo nieuzasadnione i zostało zakwestionowane przez pracownika.