Choroba jako zdarzenie losowe może przytrafić się w każdym momencie. Dla pracownika niezdolnego do pracy z powodu choroby ustawodawca przewiduje różne świadczenia. Ustalenie świadczenia należnego pracownikowi chorującemu na przełomie roku może nastręczać pewne trudności.

W analizowanej sytuacji należy ustalić, czy na ostatni dzień roku pracownikowi przysługiwało prawo do wynagrodzenia za czas choroby, czy już do zasiłku z tytułu niezdolności do pracy. Wypłata zasiłku z tytułu niezdolności do pracy jest zazwyczaj poprzedzona wypłatą wynagrodzenia za czas choroby na podstawie art. 92 kodeksu pracy. Wynagrodzenie to jest wypłacane co do zasady w wysokości 80% podstawy wymiaru. Następnie ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku z tytułu niezdolności do pracy w wysokości 80% podstawy wymiaru.

Jeżeli w ostatnim dniu kalendarzowym roku niezdolność do pracy przypadała na okres wynagrodzenia za czas choroby, to od początku kolejnego roku również wypłacane jest wynagrodzenie chorobowe. Należy je liczyć od początku roku w wymiarze 33 dni lub 14 dni w przypadku ubezpieczonych, którzy w roku poprzednim ukończyli 50 lat. Jeżeli jednak na dzień 31 grudnia ubezpieczony nabył prawo do zasiłku z tytułu niezdolności do pracy, to od pierwszego stycznia kolejnego roku podmiot zobowiązany (płatnik lub ZUS) kontynuuje wypłatę zasiłku.

Na marginesie można dodać, że w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała na skutek wypadku przy pracy, ubezpieczonemu przysługuje zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 100% za cały okres orzeczonej niezdolności do pracy.