Ustawodawca posługuje się określeniem wypowiedzenie w różnych kontekstach. Jeden z nich odnosi się do definitywnego zakończenia stosunku pracy. Drugi natomiast do zmiany warunków pracy i płacy.

Wypowiedzenie stanowi jednostronną czynność prawną. Dla jej skuteczności nie ma znaczenia zgoda drugiej strony albo jej brak. Konieczne jest tylko, aby oświadczenie woli o wypowiedzeniu zostało złożone adresatowi w taki sposób, aby mógł zapoznać się z jego treścią. Celem jego złożenia jest rozwiązanie lub zmiana warunków stosunku pracy po upływie określonego czasu, zwanego okresem wypowiedzenia.

Wypowiedzenie warunków pracy i płacy ma na celu wprowadzenie zmian do trwającego stosunku pracy w przypadku, gdy strony nie osiągnęły w tym zakresie porozumienia. Po upływie okresu wypowiedzenia stosunek pracy może nadal łączyć strony, lecz na zmienionych warunkach, jeśli pracownik zaakceptuje te zaproponowane w złożonym przez pracodawcę oświadczeniu. W ten sposób nie może nastąpić zmiana rodzaju łączącej strony umowy o pracę. Omawiany tryb jest konieczny dla wprowadzenia zmian istotnych warunków stosunku pracy, które najczęściej wiążą się z pogorszeniem warunków zatrudnienia pracownika. O tym, czy zmiana jest istotna, decyduje nie tylko ocena powszechna, ale przede wszystkim stanowisko stron stosunku pracy. Nieistotne zmiany treści umowy mogą być dokonywane jednostronnie przez pracodawcę w drodze wydawania poleceń służbowych. Pracownik nie ma wpływu na treść zaproponowanych przez pracodawcę nowych warunków pracy i płacy. Może je zaakceptować bądź nie wyrazić na nie zgody. Brak zgody pracownika na proponowane w wypowiedzeniu zmieniającym warunków pracy i płacy skutkuje rozwiązaniem umowy o pracę z upływem okresu wypowiedzenia.

Wypowiedzenie umowy o pracę złożone przez jedną ze stron drugiej stronie powoduje rozwiązanie umowy o pracę z upływem okresu wypowiedzenia. Odmowa przyjęcia oświadczenia woli przez adresata nie uniemożliwia rozwiązania stosunku pracy.