W art. 922 § 1 kodeksu cywilnego ustawodawca przewidział, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. Jednak zgodnie z § 2 przywołanego przepisu, nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
W omawianym zakresie należy odwołać się do właściwej regulacji zawartej w kodeksie pracy. Zgodnie z treścią art. 631 § 2 kodeksu pracy prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku. Wobec tego rodzinie przysługują wszystkie świadczenia, jakie nie zostały wypłacone pracownikowi przed jego śmiercią. Co ważne, na pracodawcy spoczywa obowiązek ustalenia prawidłowego kręgu uprawnionych podmiotów.
Jak wynika z powyższych przepisów nie jest możliwe jednoczesne stosowanie regulacji kodeksu cywilnego i kodeksu pracy. Zastosowanie przepisów kodeksu cywilnego jest bowiem możliwe dopiero wtedy, gdy nie istnieje choćby jedna osoba wskazana w art. 631 § 2 kodeksu pracy. Jeżeli taka osoba się zgłosi to pracodawca wypłaca jej właściwe świadczenia, które nie wejdą już do masy spadkowej.
Płatnik ma obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy tylko i wyłącznie w przypadku wypłaty świadczeń stanowiących przychód z praw majątkowych. Świadczenia wypłacane na rzecz spadkobierców nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.