Zaświadczenia lekarskie są wystawiane elektronicznie. Stwierdzają one niezdolność do pracy i stanowią podstawę wypłaty świadczeń z ubezpieczenia chorobowego. Z formalnego punktu widzenia muszą zawierać szereg elementów. Jednym z nich jest określenie przyczyny niezdolności do pracy. Nie wskazuje się jej opisowo, a stosując odpowiedni kod literowy.

Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby następuje po przeprowadzeniu postępowania diagnostyczno-leczniczego. Przy orzekaniu należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności istotne dla oceny stanu zdrowia i upośledzenia funkcji organizmu powodujące czasową niezdolność do pracy ubezpieczonego, ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju i warunków pracy (§ 2 i 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 listopada 2015 roku w sprawie trybu i sposobu orzekania o czasowej niezdolności do pracy, wystawiania zaświadczenia lekarskiego oraz trybu i sposobu sprostowania błędu w zaświadczeniu lekarskim).

W zaświadczeniu o czasowej niezdolności do pracy powinno znaleźć się oznaczenie okoliczności mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub jego wysokość. W tym zakresie stosuje się kody literowe. Ustawodawca określa je w art. 57 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Kody te dostarczają płatnikom zasiłków informacji, które mają istotny wpływ zarówno na prawo i wysokość świadczeń, jak ustalenie prawidłowego okresu, w którym prawo do wypłaty zasiłku przysługuje.

Stosuje się następujące kody:

• kod A –  oznacza, że niezdolność do pracy potwierdzona niniejszym zaświadczeniem lekarskim jest spowodowana tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą, a przerwa pomiędzy orzeczonymi niezdolnościami do pracy nie przekracza 60 dni;
• kod B – oznacza, że  orzeczona niezdolność do pracy przypada w trakcie ciąży;
• kod C – oznacza, że niezdolność do pracy jest spowodowana nadużyciem alkoholu – na podstawie art. 16 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zasiłek chorobowy nie przysługuje ubezpieczonemu za pierwsze 5 dni orzeczonej niezdolności, a dni tej niezdolności, pomimo braku  prawa do wypłaty zasiłku należy wliczyć do okresu zasiłkowego;
• kod D – oznacza, że niezdolność do pracy spowodowana jest gruźlicą;
• kod E – oznacza, że niezdolność do pracy jest spowodowana chorobą zakaźną, której okres wylęgania jest dłuższy, niż 14 dni lub inną chorobą, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym, niż 14 dni od początku choroby.

Na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w zaświadczeniu lekarskim, na pisemny wniosek ubezpieczonego, nie umieszcza się kodu „B” i „D”.