Płatnicy składek mają obowiązek dokonania zgłoszenia osoby ubezpieczonej do ubezpieczeń społecznych oraz wyrejestrowania w razie ustania tytułu do ubezpieczeń. Ponadto płatnik jest zobowiązany do rozliczania i opłacania należnych składek w odpowiednich terminach. Poza podstawowymi obowiązkami, płatnicy mają również swoje zadania w toku szczególnych postępowań.

Pracodawca jako płatnik składek został zobowiązany przez ustawodawcę do podejmowania szeregu czynności w toku postępowania o udzielenie ubezpieczonemu świadczeń emerytalno-rentowych. Zostały one określone w art. 125 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z treścią tego przepisu pracodawcy są zobowiązani do:

1. współdziałania z pracownikiem w gromadzeniu dokumentacji niezbędnej do przyznania świadczenia;

2. wydawania pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości;

3. przygotowania wniosku o emeryturę i przedłożenia go za zgodą pracownika organowi rentowemu nie później niż na 30 dni przed zamierzonym terminem przejścia pracownika na emeryturę, z uwzględnieniem art. 182;

4. przygotowania, za zgodą pracownika, wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy i przedłożenia go organowi rentowemu na 30 dni przed ustaniem prawa do zasiłków chorobowych;

5. poinformowania bezzwłocznie, po śmierci pracownika, pozostałej po nim rodziny o warunkach uzyskania renty rodzinnej, przygotowania wniosku
o rentę i przedłożenia go organowi rentowemu.

Wymienione obowiązki można podzielić na te realizowane względem pracownika, ZUS i rodziny zmarłego pracownika.

Warto zwrócić uwagę, że powyższe obowiązki zostały nałożone także na innych płatników składek (nie tylko pracodawców), z wyjątkiem zleceniodawców, osób fizycznych zatrudniających pracowników, niewypłacających świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz płatników składek, którzy opłacają składkę za siebie i osoby współpracujące.