Skopiuj link
W przypadku zmiany czasu z zimowego na letni pracownik, który jest w pracy w chwili, w której następuje przesunięcie czasu, pracuje o godzinę krócej, niż powinien zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy. Natomiast w razie zmiany czasu z letniego na zimowy pracownik pracuje godzinę dłużej, niż to wynika z wymiaru jego czasu pracy. Tym samym zmiana czasu zawsze powoduje wątpliwości w rozliczaniu czasu pracy.
Zgodnie z treścią art. 80 kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Brakująca, niedopracowana godzina, w przypadku przejścia z czasu zimowego na letni, powinna być traktowana w sposób szczególny, jak przestój, za który pracownikowi należy się tzw. wynagrodzenie przestojowe. Pracownik pozostawał bowiem w gotowości do świadczenia pracy, lecz nie mógł jej wykonywać z przyczyn od siebie niezależnych (art. 81 § 1 i 2 kodeksu pracy). Wynagrodzenie przestojowe przysługuje w wysokości wynikającej z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną. Jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania (np. przy wynagrodzeniu akordowym), wynagrodzenie przestojowe przysługuje w wysokości 60% wynagrodzenia (art. 81 § 1 kodeksu pracy). Warto dodać, że dodatkowa godzina pracy, która pojawia się przy zmianie z czasu letniego na zimowy, stanowi godzinę nadliczbową, za którą pracownik powinien otrzymać stosowny dodatek (art. 1511 § 1 pkt 1 kodeksu pracy) lub czas wolny (art. 1512 kodeksu pracy).
W 2022 roku zmiana czasu z zimowego na letni nastąpi z 26 na 27 marca. Wtedy przesuniemy zegarki o godzinę do przodu z 2:00 na 3:00.
