Wskazany wyżej tryb rozwiązania stosunku pracy ma charakter szczególny, a pracownik może z niego skorzystać wyłącznie w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę na zasadach określonych w art. 23¹ kodeksu pracy.

Dwumiesięczny termin, w którym ustawodawca dopuszcza złożenie oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy w omawianym trybie powinien być określany w oparciu o art. 112 zd. 1 kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem, termin oznaczony w miesiącach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca. Natomiast siedmiodniowy termin uprzedzenia liczy się na zasadach określonych w art. 111 kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 kodeksu pracy. Na tej podstawie termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia. Jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie (np. złożenie oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy), nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.

Warto zastanowić się, do którego momentu pracownik może złożyć oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy za siedmiodniowym uprzedzeniem – czy oświadczenie to należy złożyć w taki sposób, aby ostatni dzień siedmiodniowego terminu przypadał przed zakończeniem terminu dwumiesięcznego, czy też może przypadać już po jego upływie, jednak tak, aby początek biegu terminu siedmiodniowego przypadał jeszcze w trakcie terminu dwumiesięcznego.

Prawo pracy nie daje jednoznacznego rozwiązania powyższej kwestii. Jednak przyjmuje się, że siedmiodniowy termin na rozwiązanie umowy o pracę w omawianym trybie uznaje się za zachowany, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy przed upływem dwumiesięcznego terminu liczonego od dnia przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę.

Ponadto należy mieć na względzie, że: „Jak wyjaśnił SN(7) w uchw. z 18.6.2009 r. (III PZP 1/09, OSNP 2011, Nr 3–4, poz. 32): "Rozwiązanie stosunku pracy w trybie art. 23¹ § 4 KP nie uprawnia do nabycia odprawy pieniężnej, o której mowa w art. 8 ZwolGrupU, chyba że przyczyną rozwiązania stosunku pracy była poważna zmiana warunków pracy na niekorzyść pracownika". Z kolei w uchw. z 10.10.2000 r. (III ZP 24/00, OSNAPiUS 2001, Nr 3, poz. 63) SN przyjął, że "pracownikowi, który w związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę skorzystał z możliwości rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia, za 7-dniowym uprzedzeniem (art. 231 § 4 KP), nie przysługuje odszkodowanie". Warto też nadmienić, że w takim przypadku pracownikowi nie przysługuje również wynagrodzenie za okres wypowiedzenia (zob. wyr. SN z 2.8.2000 r., I PKN 747/99, OSNAPiUS 2002, Nr 4, poz. 86).” (por. Kodeks pracy. Regulacje Covid-19 w prawie pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Arkadiusz Sobczyk).