Podstawę wymiaru składek na Fundusz Pracy stanowi podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez zastosowania ograniczenia do wysokości 30 krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za dany rok kalendarzowy określonego w ustawie budżetowej (art. 104 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Ustawodawca przewidział wyjątki, kiedy pracodawca nie musi opłacać składek na Fundusz Pracy.  Zostały one wskazane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku. Jeden z nich, zawarty w art. 104c tej ustawy, odnosi się do przypadku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę osób bezrobotnych, które nie ukończyły 30 roku życia i zostały skierowane do pracy przez powiatowe urzędy pracy. 

Zwolnienie z opłacania składek na Fundusz Pracy, w omawianych okolicznościach, przysługuje przez okres 12 miesięcy od miesiąca następnego, po miesiącu, w którym został nawiązany stosunek pracy. Warunkiem koniecznym skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest zawarcie umowy o pracę przed datą ukończenia przez pracownika 30 roku życia (ukończenie 30 roku, gdy umowa o pracę trwa, nie powoduje utraty prawa do skorzystania z tego zwolnienia przez pracodawcę). Przy czym umowa o pracę nie musi być zawarta na okres 12 miesięcy. Stosunek pracy może być kontynuowany przez zawieranie kolejno po sobie następujących umów. Należy jednak pamiętać, że warunkiem korzystania ze zwolnienia w opłacaniu składek na Fundusz Pracy jest spełnienie kryterium wieku, to znaczy istotne jest to, czy w momencie zawierania kolejnej umowy pracownik nie ukończył 30 roku życia.