Fragment uzasadnienia:
„(…) Jeżeli chodzi o składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na ubezpieczenie zdrowotne podstawę odpowiedzialności za zaległości związane z ich nieuiszczeniem stanowi art. 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zgodnie z którym w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne. Na tle regulacji zawartej w art. 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych występowały wątpliwości, które dotyczyły zawartego w tym przepisie pojęcia „w zakresie ich poboru” w kontekście ustalenia, czy art. 32 stanowi podstawę odpowiedzialności osób trzecich za zaległości składkowe dłużnika organu rentowego, czy też z uwagi na zwrot „w zakresie ich poboru” określa jedynie zespół czynności technicznych wykonywanych przez organ rentowy w celu uzyskania wpływu środków na konta właściwego funduszu. Wątpliwości te wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 maja 2008 r., II UZP 1/08 – uchwale powołanej w zaskarżonym wyroku, zgodnie z którą niezapłacone w terminie składki na Fundusz Pracy i ubezpieczenie zdrowotne (oraz należności z nimi związane) mogą być pobrane przez organ rentowy od spadkobiercy osoby zobowiązanej do zapłaty takich składek w granicach odpowiedzialności danego spadkobiercy za długi spadku (…).”
Zobacz szkolenia: