Skopiuj link
Odpowiedź:
Sąd pracy może dopuścić dowód z nagrania obrazu lub dźwięku uzyskany bez wiedzy i zgody drugiej strony. Dopuszczalność przeprowadzenia tego rodzaju dowodów bezpośrednio wynika z art. 308 k.p.c. oraz art. 309 k.p.c. Pierwszy z przepisów stanowi, iż dowody zawierające zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku, sąd przeprowadza, stosując odpowiednio przepisy o dowodzie z oględzin oraz o dowodzie z dokumentów. Natomiast drugi przepis statuuje zasadę otwartego katalogu środków dowodowych w postępowaniu cywilnym. Zasada ta pozwala stronie postępowania sądowego na dowodzenie swych twierdzeń za pomocą wszelkich środków dowodowych, w tym także niewymienionych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli zmierzają one do ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, iż możliwość skorzystania z dowodów w postaci nagrań obrazu lub dźwięku ma miejsce zwłaszcza w sytuacji, gdy strona nie możliwości dowieść za pomocą innych środków dowodowych swoich twierdzeń mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 12 sierpnia 2016 r., sygn. akt I ACa 1653/15).
Osoba, która została potajemnie nagrana, może sprzeciwić się wykorzystaniu dowodu z nagrania. W szczególności może ona podnieść, iż przy wykonaniu nagrania zostały naruszone zasad współżycia społecznego. W wyroku z dnia 22 kwietnia 2016 r. Sąd Najwyższy wyjaśnił bowiem, iż dowód z nagrania mogą dyskwalifikować okoliczności, w jakich nagranie zostało dokonane, jeżeli wskazują one jednoznacznie na poważne naruszenie zasad współżycia społecznego, np. przez naganne wykorzystanie trudnego położenia, stanu psychicznego lub psychofizycznego osoby, z którą rozmowa była prowadzona. Sąd powinien również ocenić, czy ze względu na swoją treść i sposób uzyskania dowód nie narusza konstytucyjnie gwarantowanego prawa do prywatności osoby nagranej (art. 47 Konstytucji), a jeżeli tak, to czy naruszenie prawa do prywatności może znaleźć uzasadnienie w potrzebie zapewnienia innej osobie prawa do sprawiedliwego procesu (art. 45 Konstytucji) (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. akt II CSK 478/15).
Potajemnie nagrana osoba może również podnosić, iż nagranie narusza jej dobra osobiste w postaci prawa do swobody wypowiedzi i tajemnicy komunikowania się. Są one chronione na podstawie art. 23 i 24 k.c. W takim przypadku osoba żądająca przeprowadzenia dowodu z nagrania powinna wykazać, iż zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność naruszenia dóbr osobistych, np. przeprowadzenie dowodu z nagrania wymaga ochrona uzasadnionego interesu.
Strona przeciwna może także kwestionować autentyczność nagrania oraz jego jakość i na tej podstawie wywodzić, iż nie może ono stanowić podstawy jakichkolwiek ustaleń faktycznych. W związku z tym wskazuje się, iż dowód z nagrania powinien zostać dodatkowo poparty innymi dowodami, np. zeznaniami współpracowników, rodziny.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta