Za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy (15 dni w przypadku ubezpieczonych, których ukończyli 50 rok życia) ubezpieczonemu przysługuje wynagrodzenie chorobowe, a następnie zasiłek chorobowy z tytułu ubezpieczenia chorobowego. Warto zastanowić się, jak należy rozliczyć dzień, w którym ubezpieczony świadczył pracę, a następnie lekarz uznał, że od tego dnia jest on niezdolny do pracy.

Zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy stwierdza okres, w którym ubezpieczony powinien powstrzymać się od wykonywania pracy w celu odzyskania zdolności do pracy. Może się zdarzyć, że ubezpieczony częściowo lub w pełni przepracuje dzień, a następnie gorzej się poczuje, uda się do lekarza, a lekarz wystawi na ten dzień zwolnienie.

Jeśli ubezpieczony trafił do lekarza po przepracowanym dniu roboczym, a lekarz wystawił zaświadczenie lekarskie od dnia przeprowadzonego badania, to prawo do świadczenia z ubezpieczenia chorobowego za czas choroby będzie przysługiwało od dnia następnego. Również od kolejnego dnia  pracodawca zacznie zliczać niezdolność do pracy orzeczoną w zaświadczeniu do okresu zasiłkowego. Za czas przepracowany przysługuje mu bowiem wynagrodzenie za pracę zgodnie z art. 80 kodeksu pracy.

Natomiast w przypadku, gdy ubezpieczony przepracował tylko część dnia pracy, to nabędzie prawo do zasiłku już od dnia badania. Pomimo nieprzepracowania pełnego dnia roboczego, za godziny przepracowane zachowa on prawo do wynagrodzenia za pracę. Otrzyma on również zasiłek z tytułu niezdolności do pracy za cały dzień, bowiem zasiłki są wypłacane w stawce dziennej, a ustawodawca nie dopuszcza wypłaty zasiłku za część dnia. Dzień ten należy zaliczyć do okresu zasiłkowego.